Kolorowo a trochę smutno

Kolorowo a trochę smutno Dąb strojny w liście pierzasto bordowe jawor wstydliwie żółci między zielenią brzoza gubi liście błyskające srebrem lipa miododajna nie pachnie już miodem sosna współczując chyli się nad modrzewiem bo szpilki gubi a konar nagość skrywa buk jeszcze brunatną zielenią się chwali bez czarnym przekwitłym kwiatem smutek kryje tylko wierzba płacząca swoje warkocze myje w jeziorku modrym gdzie krzyżówki płyną klon złotem obleczony marzy o wiośnie jarzębina strojna jeszcze w korale gdy deszcz z nieba spadnie hojnym strumieniem kolory tak barwne całkiem zbrunatnieją liście na ścieżkach już przestaną szeleścić pojawią się smutne czarne parasole szkoda wiosny, lat minionych

Napisz do autora « poprzedni ( 249 / 784) następny » Boreas dodany: 2018-10-20, 16:04:27 typ: przyroda wyświetleń (124) głosuj (8)

Anna z	2018.10.21; 18:58:19
Piękna jesień. A lata minone nie wrócą a nowa wiosna tak.+

Albina	2018.10.21; 09:36:10
W Twoim wierszu jesień jest jeszcze taka piękna. Wystroiłeś ją w piękne wersy ++ Miłej niedzieli życzę.

Stan21	2018.10.20; 20:34:48
Masz rację ale na razie cieszmy się jeszcze złotą jesienią. Pozdrawiam. +

Ambrozja	2018.10.20; 18:44:07
Jeszcze drzewa są ubrane, a frywolny wiatr się czai, by im zrzucić złote liście, tak misternie wiosną tkane. Pozdrawiam. +

lucja.haluch	2018.10.20; 16:41:13
Kolorami ubarwione drzewa mnie wprawiają w zachwyt... A gdy znikną liście wiatr zaśpiewa...Plus+ Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem...

Podlasianin	2018.10.20; 16:19:27
Nie ma się co smucić - taka aura nie może trwać bez końca. Każdy - nawet krótki dzień - przybliża nas do wiosny. Pozdrawiam +