Wiersze poetów - poetyckie-zacisze.pl ZAPROPONUJ ZMIANĘ W SERWISIE
Logowanie:
Nick:
Hasło:
Zapamiętaj mnie
Odzyskaj hasło
Zarejestruj się
Dostępne opcje:
Strona główna
O serwisie
Regulamin
Zaproponuj zmianę
Indeks wierszy
Ranking autorów
Ranking wierszy
Dodane dziś (4)

Nowi autorzy:
- JoKo
- Yakov
- ummma
- wspanialaPati
więcej...

Ostatnie komentarze:
pomiędzy
- lucja.haluch
Wyszeptane
- TESSA
Twoje imię
- TESSA
... z wiarą...
- TESSA
więcej...

Dziś napisano 10 komentarzy.

Kolędowanie

Kolędowanie

Strome schody pełne harmonijnego śpiewu
stworzonego według boskiej miary, wiodą mnie
do sali rycerskiej zamku królewskiego na anielskie
biesiadowanie. Pod bizantyjską ikoną Narodzenia
Chrystusa , po estradzie sunie bezszelestny sznur,
jak aniołowie w bieli i błękicie w haftowanych
sztywnych fartuszkach. Melodie rzewne,
rytmiczne białym śpiewem wypełniają salę,
wnikają w me uszy, w krwioobieg, budzą
neurony uśpione i wiodą na inne schody,
wyparte z pamięci, schody domu rodzinnego.

Czasem zbieraliśmy się wszyscy, zawsze
przy okrągłym stole. Blisko stuletnia babcia,
wujowie, ciotki dostojne, roześmiane
przy pełnych kielichach toczą rozmowy,
nieznane, takie nijakie o niczym błahostki.
A gdy słońce kryło się za rzeką, błyskało
za oknem ognisko skrycie przez tatkę rozpalone.
Znikały ze stołu rybie półmiski, wazy pękate
od nadmiaru strawy i tylko samotne krzesła
zdziwione, porozrzucane zostawały.
Przy ognisku gwary, śmiechy, toasty,
skwierczące kiełbasy na sękatych kijach.

Wszystko milkło powoli, gdy babcia zrazu
niepewnie, lękliwie, wiotkimi wargi
wypluwała słowa o czasach bólu, strachu,
rozstaniu, ucieczce, niekończącej poniewierce,
z gromadą drobiazgu a tam Wicio został i Kazik
z ojcem po drzewo do lasu poszli o świtaniu,
laboga, czy ujrzę ich jeszcze , czy … nogi
same do przodu gnały, by serce ich nie zatrzymało.
Wyblakłe błękitne oczy wilgocią z zaćmą się mieszają,
słowa niewyraźne, płochliwe szybko urwane –
pamiętacie? i ciche murmurando tęskne
sączy się z ust drżących po trawie, leniwie pełznie,
inne głosy nieśmiało się do niego wplatają,
echa z gruzów przeszłości wspominają.
Zrazu niezgoda w tym śpiewie panuje, nie ta
tonacja, barwa jakby zawiasy skrzypiące, lecz
słowa wszyscy znają więc nie przerywają.
Oczy wpatrzone w siebie w kręgu zamkniętym.

Milkną bezdurne rozmowy, wzbierają gardła
i szmeru szeptem śpiew biały się wyzwala,
nieśmiało dołącza drugi, następny, na razie
żeńskie to śpiewanie, odmienne,
jakiego to wzgórze nigdy nie znało.
Do chóru dołącza tatko, wujowie i pieśń
rzewna rozbrzmiewa głośniej, pewniej,
płyną nieznane miękkie słowa w dolinę, ku
rzece, na błonia a gdy wsparły się o Krzyż
Liwocza, powracają zdwojoną siłą takie swojskie.

Oczy w siebie wpatrzone, niewidzące,
w nich inna rzeka, inne wzgórza,
rozleglejsze po nieba horyzont,
trawa wysoka drobne bose stopy łaskocząca,
cichy zmierzch na brzegu ruczaju
i głos intonujący Szczedryk, do niego
drugi, trzeci aż chórem poniosło,
ponad łuki, tahorby, ku rieku , a tam
z oddali Pidmanuła pidweła skocznie się
niesie nad Siwką rwącą po Wisłokę,
po niebo rozgwieżdżone iskrami z ogniska.

Wszystko ucichło, tylko świerszcze koncertują
na grobach babci, ciotek, wujów, tatka.
Napisz do autora

« poprzedni ( 5 / 74) następny »

stokrotka55

dodany: 2018-01-21, 08:31:54
typ: tęsknota
wyświetleń (129)
głosuj (10)


          -->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.

stokrotka55 2018.01.21; 22:24:04
dziękuję wszystkim za mile słowa; moje zrodziły się nocą, spisane o świcie po wczorajszym koncercie kolęd prawosławnych (były i dumki, piosenki ludowe) wykonane przez chór dziecięcy z Parachońska na Białorusi.
Dobranoc

jaśminowa 2018.01.21; 19:08:15
Przepięknie spisałaś wspomnienia, tak sugestywnie i ja tam chwilę byłam.
Pozdrawiam Stokrotko +

Cichy2017 2018.01.21; 18:20:09
Stokrotko napisałaś tak . że aż coś w gardle ściska. zatrzymałaś chociaż na chwilę czas i w tym czasie naszą gonitwę :)+

roman 2018.01.21; 17:44:15
zatrzymałaś, przywołałaś wspomnienia...+

Anna z 2018.01.21; 16:56:59
Świetnie. + pozdrawiam serdecznie

Markus55 2018.01.21; 14:26:35
można się zaczytać:)-wspomnienia płyną w twoim wierszu-ciekawie napisanym-pozdrawiam

joanna53 2018.01.21; 11:41:39
świetnie to napisałaś,
życzę miłej niedzieli+

wigor 2018.01.21; 11:41:35
https://www.youtube.com/watch?v=FsHdUlIZ5Ss
Sprawiłaś mi dużą przyjemność. Przeczytałem kilka razy, a muzyką jestem zachwycony. Pozdrawiam ;-) +
https://www.youtube.com/watch?v=dZXYpwycBAQ

Gabrys 2018.01.21; 09:52:47
pozdrawiać wielce +

Podlasianin 2018.01.21; 09:13:40
Twoje "Kolędowanie" przenosi człowieka w świat, którego już nie ma. Piękny wiersz. Pozdrawiam+.

wiewióra 2018.01.21; 09:03:22
Piękny wiersz .Rodzinne kolędowanie -skąd ja to znam ?Pozdrawiam Elu.

kosta.woj 2018.01.21; 08:39:14
piękne wspomnienie bo jak to zwać modlitwa ,widzenie i chyba wszystko razem podobało mi się muszę jeszcze parę razy wrócić tu


Wiersze na topie:
1. w intencji manny (30)
2. [rozebrany ze słów***] (30)
3. liczenie słojów (30)
4. jest dobrze (30)
5. na znak (30)

Autorzy na topie:
1. TaniecIluzji (446)
2. Jojka (319)
3. darek407 (271)
4. Gregorsko (154)
5. pit (71)
więcej...