Kobieta z parasolem

Kobieta z parasolem Widziałem ja już któryś raz, stała na rogu jak zawsze. W ręku trzymała ten swój cholerny parasol, jakby wiecznie padał deszcz, jakby wiecznie się przed nim kryła. Jej zachowanie niczego nie zdradzało, bo też go nie było. Po prostu stała i się gapiła, a gapiła się jedynie przed siebie. Nawet nie wiem, czy mrugała, bo jej twarz wygląda ohydnie, zupełnie niczym wyprana z wszelekiej emocji, więc nie chiałem na nią patzreć. Dziwna jest ta kobieta, choć w tym wszystkim dziwniejsze jest to, że idą c do sklepu zawsze ją mijam. I nie chodzi o to, że nie mogę pójść inną drogą, po prostu coś mnie tamtędy ciągnie, jakby coś chciało mi o niej przypomnieć. I nie mówię tu o jakiejś sile wyższej, bo wygląda to na moją podnieconą ciekawość, Która pragnie połączyć się z czymś, co stoi z tą kobietą. A nawet z nią nie stoi, Tylko nią jest. Sam już nie wiem, czy chce tę kobietę jeszcze zobaczyć, choć może przekonam się to tym, gdy pójdę wieczorem po piwo I w drodze do sklepu ją zobaczę. Jednak teraz postaram się o niej zapomnieć, tak jak ona zapomniała o złożeniu parasola.

Napisz do autora « poprzedni ( 40 / 47) następny » Rogi dodany: 2018-10-29, 16:41:26 typ: tęsknota wyświetleń (116) głosuj (1)

kaja-maja	2018.10.29; 17:51:54
pada nie pada parasol musi być w:):)