|
Kłócimy się, wrzeszczymy
Kłócimy się, wrzeszczymy |
Kłócimy się i czasem wrzeszczymy
a ściany odbijają nasze słowa.
Targają nami złość i ironia
by zaraz zacząć rozmowę od nowa.
Tępo patrzymy na blady sufit
byleby tylko nie zderzyć się wzrokiem.
Nie rozprasza nas brzęczenie muchy;
jedna dewiza: milczenie jest złotem.
Później kruszą się serca na zmianę...
Złączenie dłoni, leciutkie głaskanie
i przytulanie, ciche szeptanie:
przepraszam skarbie, przepraszam kochanie.
Taka jest właśnie miłość największa!
Nie tylko róże i fiołki na rękach.
Łatwo jest znaleźć klucze do serca
trudniej utrzymać, gdy czasem coś nie gra. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
wiewióra |
2017.11.27; 23:42:32 |
róznie to bywa z miłością ,naJWAŻNIEJSZE ,ABy była |
|
|