|
Kim jestem?
Kim jestem? |
Kim jestem?... Zaprawdę, czuję się jak pływak,
który ma świadomość, że ląd nie istnieje
i płynie dopóki nadziei ogniwa
siły dosyć mają, by w uścisku trwać.
Czuję się jak tancerz drgający na linie,
który ma świadomość, że lina cienieje,
że za chwilę w przepaść upadnie i zginie...
Gdy nie zbierasz plonów, po cóż ziarno siać?
Czuję się jak wędkarz na środku jeziora,
który ma świadomość, że lód się zapada
i że uciec śmierci na pewno nie zdoła -
brzegi zbyt daleko, ludzi wokół brak.
Czuję się jak człowiek wiszący na skale,
który ma świadomość, że to, co posiada,
to kamień pod nogą sterczący niedbale,
spragniony wolności jak więzień, jak ptak...
Więc cóż mnie tu trzyma? Co żyć nakazuje?
Co każe mi walczyć o ślady na piasku?
Bycie Don Kichotem, co z wiatrem wojuje?
Czy wiara w bliźniego? Czy przed śmiercią strach?
A może po prostu błękitne marzenie?...
I choć czuję się jak zwierzęta w potrzasku,
bardzo chciałbym wierzyć, że na życia scenie
właściwą gram rolę i że sens to ma...
1982//1992 |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Siwy |
2009.05.07; 10:30:10 |
pełen podziw dla wiersza i komentarza KRIN wielki + dla was |
aga9393 |
2009.05.07; 07:31:06 |
Ciągle zadajemy sobie to pytanie ...ale dopóki je zadajemy to znaczy że myślimy,że żyjemy i próbujemy ciągle i nowo zrozumieć.Gdybyśmy zatracili pytanie o sens to wtedy może dla niektórych byłoby za późno.Pięknie ...zarówno w formie i treści.Ach ...te "błękitne marzenia " i "ślady na piasku" :).Pozdrawiam |
|
|