Kierat

Kierat Dni mijają ponownie poranek wstaje noc długa swoje prawa oddaje wstając o szóstej planuję kolejny dzień i kręci się kierat ty coś człowieku zmień tak mówię do siebie Przedwczoraj i wczoraj nic nie zmienione te same czynności w tą samą stronę od czasu do czasu coś niespodziewanego wkrada się w życie do kieratu mego by na bruździć mnie Toteż ochota zbiera kiedy jest złość roztrzaskać kierat mając jego dość by uwolnić się od kołowania puść gdzie oczy poniosą porzucić drania czyli kierat ten

Napisz do autora « poprzedni ( 425 / 1278) następny » Gabrys dodany: 2018-12-03, 05:22:12 typ: inne wyświetleń (108) głosuj (10)

zenobia888	2018.12.03; 17:45:42
Dobry wiersz człowieka mierzi ta monotonia życia Pozdrawiam +

Stan21	2018.12.03; 15:51:58
Buntownik z Ciebie. Pozdrawiam. +

snowflake	2018.12.03; 15:17:06
dobry wiersz +++

lucja.haluch	2018.12.03; 13:34:50
Bunt co jakiś czas wybucha jak mamy dosyć codziennej mitręgi, warto wtedy poszukać miłej czynności, rozmowy, spaceru.Złagodzi uciążliwości dnia codziennego...Plus+ Pozdrawiam cieplutko...

Kama	2018.12.03; 12:10:38
:)+++

Podlasianin	2018.12.03; 10:30:48
Przestań się buntować - chodząc regularnie w kieracie, nabywasz doświadczenia i rutyny :))) Pozdrawiam +

niteczka	2018.12.03; 09:42:40
Mimo wszystko warto wierzyć że kierat się skończy Pozdrawiam serdecznie :)

kosta.woj	2018.12.03; 05:41:06
Pozdrawiam