Kałmużna

Kałmużna Tak mi od dziecka wbijali do głowy, mądrych ksiąg tomy, rycerskie zawody, za kapturem wiary w cieniu i skrycie, modlitwy szept przed posągiem o świcie. Taki jest dla mnie łaskawy bóg ognia, natchnął we śnie bym nie sięgnął nigdy dna, samotnie uczę, słyszę serca bicie, gdy saraceńską przekraczam granicę. Ostatnią ciszę tłumi szum morskich fal rozprujemy szaty z niewiernym na pal bez jęków, kwików ani błagalnych próśb, jak pół ciała przebija ogromny gwóźdź. Otwartych trumien przeklęte cmentarze, bez palca, Kadłubków nędzni kuglarze, skrobią zwęglone gliniane tabliczki, lepiej napisze obdartus uliczny. Już Zeus otwiera piotrową brame, jednak bohater tu się nie dostanie, bo nieśmiertelny, poeta padalec, uwiecznił czyny, zasrany zasraniec.

Napisz do autora « poprzedni ( 14 / 22) następny » Star_Blade dodany: 2010-11-10, 23:06:37 typ: inne wyświetleń (443) głosuj (2)

miltonia	2011.01.30; 01:08:57
oryginalny..., podoba mi się ten wiersz, ode mnie głos :)

stanislawa	2010.11.10; 23:33:00
uwiecznił czyny, zasrany zasraniec..... tak prawda