|
Jesienna Melancholia
Jesienna Melancholia |
Słowa padły,
Jak betonowe bloki
W otchłań serca,
Zajarzył się świt nagły
Czerwoną krechą wyrzuty spaliły horyzont
Wszystkie uczucia pobladły,
Gdy promień cień rzucił
W odwieczny mrok,
Duszy oddech odbierając
Na zawsze twarz w stronę nocy odwracając
Czerń niczym kot się łasi,
Duch wspomnienia
Wysokie westchnienia,
Liście stają w uroczystych płomieniach
Eony śnienia, szczyty uniesienia
Ostatnia i pierwsza godzina,
Martwe radości
Na ołtarzu wieczności,
Szkarłatny ptak miłości
Zamknięty w klatce złotej przeszłości. |
|
https://www.youtube.com/watch?v=S01SuU4aiKk&list=PL9AEF437A7380C2F2&index=6 |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2020.09.22; 08:19:36 |
Ericzku, nie za dużo tych 'ości'? wypluj i uśmiechnij się do babiego lata :) |
JNaszko |
2020.09.21; 21:33:52 |
Ładny Pozdrawiam
JNaszko Jurek |
erik_groot |
2020.09.21; 21:13:29 |
Dziękuję Wojtku, Tobie również spokojnej nocy |
Wojciech M |
2020.09.21; 21:02:12 |
Idealnie dobrałeś muzykę do wiersza, właśnie słucham, trafia w klimat jaki wiersz tworzy. Dzięki za jedno i drugie
Spokojnej nocy + |
|
|