Jegomość

Jegomość Gdyby chociaż spojrzeć w oczy, podać rękę na spotkanie łatwiej byłoby zrozumieć, że to wtedy to pożegnanie. Gdyby chociaż usiąść razem, porozmawiać twarzą w twarz i zobaczyć tak naprawdę jaki kolor źrenic masz. Gdyby chociaż to co wtedy miało dzisiaj jakiś sens, gdy ukryta łza tęsknoty spływa wzdłuż mych długich rzęs. Gdybym chociaż rozumiała po co była ta znajomość, może tylko przez przypadek był mi znany ten jegomość.

Napisz do autora « poprzedni ( 60 / 123) następny » Viktoria67 dodany: 2015-03-27, 18:48:44 typ: przyjaźń wyświetleń (440) głosuj (8)

norka	2015.03.28; 12:36:32
ten czwarty wers bym poprawił.z dwoma "to" nie bardzo pasuje:)+++ Pozdrawiam:)

grazyna	2015.03.27; 21:26:51
wiersz ładniutki:)+ "może tylko przez przypadek był mi znany ten jegomość." - bardzo na tak :):)+ to dla siebie wybrałam w cudzysłowie:)

TESSA	2015.03.27; 20:13:05
lekkie doszlifowanie i miałabyś idealne 8/8...fajna historia, fajnie napisana, podoba mi się Viki:)

kaja-maja	2015.03.27; 20:03:32
niczym zakochanie nie odwzajemnione rodzi tęsknotę kiedy dłoni nikt nie wyciągnie na przyjaźń lecz jak można w zakłamaniu w:)

pawwis	2015.03.27; 20:03:15
Niezły wiersz :)+ Pozdrawiam serdecznie