|
jeden tembr głosu
jeden tembr głosu |
wena ma niepocieszoną duszę
nie dźwięczy tylko utkwiła
pomiędzy gwiazdami
i siedzi ,,jak mysz pod miotłą,,
a dzisiaj słońce uśmiechnięte
namalowało wiosnę na twarzy
ona codziennie bez radości
krzyczy wspomnieniami
wówczas podświadomie promienieje
a posępną obecność
niweluje jeden dzwonek
jeden tembr głosu
pogłaskał połaskotał i zagarnął
skumulowane smutki
09.02.2013r.
G.Izabela Z. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
senam |
2013.02.10; 21:02:28 |
b. ładny wiersz . trochę smutny . . . . + |
Siostrzyczka |
2013.02.10; 19:08:04 |
Tak niewiele trzeba, by zapomnieć o smutku... :))) |
rekrut |
2013.02.10; 18:06:33 |
Wystaerczy jeden dzwonek, a smutki znikają, bardzo ładnie napisany wiersz, +++ pozdrawiam Grażynko |
miętówka |
2013.02.10; 17:54:27 |
Refleksyjny, mądry wiersz. Podoba mi się Twoja tęsknota. Czasami wszystko przypomina ukochaną osobę. |
stokrotka33 |
2013.02.10; 17:41:55 |
Pięknie zobrazowana tęsknota...
Pozdrawiam Grażynko :) |
babajaga |
2013.02.10; 17:39:29 |
pogłaskał połaskotał i zagarnął
skumulowane smutki..:)
ładnie Grażynko |
Super-Tango |
2013.02.10; 16:57:53 |
'Nie żałujmy tego co stracone, żałujmy tego co możemy jeszcze stracić+)
Wiersz bdb, z refleksji...
Pozdrawiam |
|
|