jak rysa na firnamencie mojego istnienia

jak rysa na firnamencie mojego istnienia nie wiem czy wiesz, jak trudno pisać, myśleć, pamiętać o Tobie - nie można schować w szufladzie, wyrwać z pamiętnika zwanym życiem Twojego imienia - nikt i nic nie może zaprzeczyć,że byłeś, istniałeś po Tobie mam oczy tak podobne a jednak inne, w moich można zobaczyć miłość, słońce, rudość i szczęście. W Twoich nie wiem czy nawet wtedy gdy pojawiłam się na świecie rozbłysł błękit nieba, ze wzruszenia. kiedyś może spojrzę na Ciebie inaczej, wybaczyć to jedno, zrozumieć jest znacznie trudniej - pamiętam o Tobie kiedy patrzę w lustro, widzę we wspomnieniach to zdjęcie gdzie kalką Ciebie jestem ja, Obiecuję sobie, że tylko oczy zostaną podobne, pokazałeś mi doskonale jaką drogą nie warto iść,Twoje życie i jego kres lekcją - żałuję tylko, że zabrakło Ci czasu by dowiedzieć się czym jest szczęście. dedykacja zapisana w sercu i na jednym pamiętnym zdjęciu sprzed 12 lat....

Napisz do autora « poprzedni ( 402 / 410) następny » EnigmatycznyDuszek dodany: 2016-04-21, 10:43:53 typ: życie wyświetleń (413) głosuj (96)

da Winczi	2016.04.22; 00:19:52
Popatrz, Duszku... to już 12 lat temu świat się zatrzymał... i nie wie bardzo dokąd ma iść. A dlaczego? Bo stanął tam, gdzie i Ty stoisz i czeka na Ciebie. Wystarczy wpisać nowe imię i poczekać na ustalenia satelitów i wtedy przemówi: dojedź do najbliższej ulicy i trzymaj się lewej strony... :)

TESSA	2016.04.21; 12:11:51
szczęścia musisz nauczyć się sama Duszku. miło poznać autora wierszy, często wyskakujących w 'losuj wiersz":)