...jak pejzaż jest jak człowiek...

...jak pejzaż jest jak człowiek... tak z godziny na godzinę zmienny czas jak woda płynie pośród pól i lasów w pięknych ogrodach ciepłą aurą chłodną tak piękna wiosna odchodzi kwiaty swoje zabiera zostawiając tobie róży kwiat tak w lecie ciesz się nim gdy zawieje wiatr i spadnie deszcz bo tego kwiatu więcej nie zobaczysz na szczęście nie zobaczysz jego rozkwitu ale ciesz się jeszcze symfonią życia bo noc dodaje dzisiaj godzin dniowi lecz za niedługo skracać go będzie dla radości lub smutku - dla serca jak ten czas szybko leci 24 - o godzinny dzień i doba jemu podobna na radość i smutek by się nie okazała jeżem mówiąc usiądź na mnie...

Napisz do autora « poprzedni ( 2543 / 4133) następny » kaja-maja dodany: 2017-06-09, 06:40:11 typ: miłość wyświetleń (204) głosuj (20)

GeliuszwAtenach	2017.06.12; 22:15:40
Eros o ślicznych kędziorach Na Ciebie nie sfrunął na skrzydłach Przylazł tu Geliusz, antałek Przeczytał, głosował na wierszyk

kaja-maja	2017.06.11; 21:57:57
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i słoneczny:)przesyłam:)

Makarenko	2017.06.09; 21:51:34
zbyt często okazuje się jednak jeżem, pozdrawiam :) +

joanna53	2017.06.09; 14:52:07
śliczny wiersz,skłania do refleksji+ pozdrawiam

Gabrys	2017.06.09; 06:56:09
również żyj sobie tak życzę Tobie pozdrawiam +