|
Jadwidze
Jadwidze |
Byłaś mi bliska niczym moja siostra
zawsze wesoła zawsze uśmiechnięta
radością w sercu dzieliłaś się szczerze
tak bardzo dzisiaj brakuje mi Ciebie.
Mam przed oczami obrazy dzieciństwa
kiedy Franciszek na cześć naszych imion
w sadzie jabłoni zasadził dwa drzewa
byłaś renetą a ja antonówką.
By każdej wiosny rozkwitały razem
jedna przy drugiej dając sobie radość
odeszłaś nagle tak niespodziewanie
za późno było za wcześnie by odejść
On nad twą trumną z pochyloną głową
w krzyku milczenia był z nami do końca
nikt się nie dowie co się wtedy stało
swą tajemnicę zabrałaś ze sobą.
Gdy w snach przychodzisz nadal uśmiechnięta
idziemy razem łąkami dzieciństwa
jest tak jak gdyby nic się nie zmieniło
szelestem liści tylko Twój głos słyszę. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Ulitka |
2013.05.30; 16:26:23 |
Wzruszający wiersz+ |
Ulitka |
2013.05.30; 16:25:55 |
Wzruszające wiersz+ |
stokrotka33 |
2013.05.30; 16:24:56 |
Pięknie, wzruszająco.
Pozdrawiam serdecznie :) |
Super-Tango |
2013.05.30; 12:21:55 |
Bdb, wzruszający, smutny: ze wspomnień z refleksji wiersz+)
pozdrawiam serdecznie |
Gladius |
2013.05.30; 01:00:48 |
Zgadzam się z Przedmówczynią:) Pozdrawiam+ |
|
|