|
Ja tu tylko na momencik
Ja tu tylko na momencik |
Ja przyszedłem tu na chwilę.
Na momencik tylko wpadłem
I, jak myślę, się nie mylę,
Że już, prawda, dosyć. Zgadłem?
Miałem całkiem inne plany.
Długo z nimi się nosiłem –
Każdy z nich dopracowany…
A tu bęc! Się urodziłem.
Nie wiem, po co i dlaczego
Tak się dziwnie nagle stało:
Popłynąłem życia rzeką.
Jakby tego było mało,
Płynąc pośród różnych śmieci,
W brudnej i cuchnącej wodzie
Widzę: mój czas krzywo leci
I jak żyć tu, w takim smrodzie?...
Kilka razy wrócić chciałem
I byłoby się udało,
Lecz za mało się starałem
I chcieć chciałem też za mało.
Choć więc wpadłem tu na chwilę,
Nie planując nawet tego,
Do zrobienia mam już tyle,
Że nie starczy życia mego.
Co mi wyszło, to mi wyszło.
Nie ma tego znowu wiele.
Spartoliłem za to przyszłość
I bez sensu mi się miele:
Moc głupoty. Kupa grzechów
Uzbieranych w znojnym trudzie…
„Rób Andrzeju, coś - Wojciechu!”-
Tak mówili do mnie ludzie.
A ja, w tym moim lenistwie,
(Że ja tylko na chwileczkę),
Ubabrany życia świństwem
Zrobiłem z niego wycieczkę.
Z nauki była zabawa,
Na cenzurkach same trójki…
- O co ta – myślałem –wrzawa?!
Tak wygodnie było z górki…
Czas na kłębek się nawija,
Siwa głowa już łysieje.
Ziemskiej lekcji czas przemija –
We mnie też nic się nie dzieje:
Wokół życie bez modlitwy,
Ludzie łamią sobie kości…
Stoję, jak na polu bitwy
Sam. Bez broni i miłości.
Dawno, może, bym już wrócił,
Lecz co zrobić mam z bagażem
Com się dźwigać go nauczył?
I jak zrezygnować z marzeń?
Wprawdzie one dla mnie tylko –
Obok nie mam dziś nikogo…
Życie me jest chwili chwilką,
A ja kurzem ponad drogą.
Wrócę? Jak sobie zasłużę.
Teraz marzę nawet we śnie,
By już nie być tutaj dłużej.
A nie? - To się mnie odeśle.
25.01.2006 r.
0352 |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Anna z |
2016.07.26; 14:17:31 |
Źycie, tak kruche i tak silne zarazem, pytanie mam jedno, po co?
dobrze napisane, gorzkosłodkie wersy. + |
wigor |
2016.07.26; 12:57:47 |
Ciekawe podejście do życia. Gdzie się spieszysz, obok masz nas. Pozdrawiam ;-) + |
Ambrozja |
2016.07.26; 09:40:30 |
" Ziemskiej lekcji czas przemija "
Uczymy się do czasu.
Ogrom krytyki, z pewnością wymyślonej.
Do następnego, ale ciepłego czytania.
+ |
Mors |
2016.07.26; 07:09:52 |
Nie doceniamy siebie, myśląc, że to filozoficzne podejście. Tymczasem podanie komuś pomocnej dłoni, nie nachalna rada, wierszyk itp. dają nam przepustkę do ciepłej o nas pamięci. Na szczęście po 10.latach od napisania tego celnego wiersza jesteś z nami i emanujesz lekko sarkastycznym optymizmem. + należny jak psu radość. |
Sławomir_Sad |
2016.07.26; 07:01:08 |
Podoba mi się bardzo, filozoficzne i w moim stylu (piszę też ośmiozgłoskowcem)
"ubabrany życia świństwem" - jest fenomenalne.
Głosuję. |
TESSA |
2016.07.26; 06:25:25 |
każdy z nas ma moment tylko
i partoli go dokładnie
spoglądając często w przeszłość
walczy aby nie być na dnie
ale jedno co ci powiem
choćby smutek mnie zasępił
warto swojej wiary dowieść
i próbować wciąż kraść błękit |
bronmus45 |
2016.07.26; 06:12:46 |
Ja przyszedłem tu przed Tobą
(tak mi się przynajmniej zdaje)
więc poznałem nieco wcześniej
już te ziemskie obyczaje.
Mało znajdziesz tu miłości
tej prawdziwej, nie kupionej
czy to pośród swych "przyjaciół"
czy też wprost - u swojej żony.
Musisz skórę dobrać twardą
by zbyt nie czuć na niej bólu
no i duszę bardziej hardą
wobec ziemskich, podłych... ciulów |
|
|