|
...i tak odwracalnie i nieodwracalnie
...i tak odwracalnie i nieodwracalnie |
kiedy wielka rzesza ludzi
w licznych swoich wędrówkach
zmienia miejsce zamieszkania
tęsknotę rodzi serca rozbicie
jak po wojnie lub upadłej reformie
nie jeden niczym pogoda nie wraca
ze słowem w związku kocham
co szczęście radości dać miało
dzisiaj bez miłości chłód się panoszy
spadkiem uczucia tłocząc obojętność
nieszczęśliwych lat w słowach przeżyć
siły tracąc w dotkliwym życiu
z nieludzkich czynów zyskując samotność... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
kaja-maja |
2014.09.12; 19:51:25 |
w:)dziękuję jak też pozdrawiam i słoneczny:)przesyłąm:) |
KatNa |
2014.09.12; 12:09:42 |
oj Artefakcie, muszę Ci przyznać rację ... |
Super-Tango |
2014.09.12; 07:56:56 |
Dobry, ciekawy, ujmujący, refleksyjny wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
|
|