|
I gdzieś zapodzieli się
I gdzieś zapodzieli się |
Z tamtego
nie ma śladu żadnego
tylko w pamięci tej
a choćby skrawek dawnego
by na sercu
było lżej
nic nie zostawi tobie
Ona jak pociąg rozpędzony
który ciągnie wagony te
a w jednym z nich jesteś
ty
czyli kruche życie twe
Ona - zabierze wszystko
i przystanek będziesz
miał swój
a pociąg dalej pojedzie
nie patrząc na żywot twój
Bo tak jest już natura
jesteś i nie ma cię
jak inni którzy byli
i gdzieś zapodziali się
i gdzieś zapodzieli się |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
kosta.woj |
2020.04.15; 21:46:20 |
TYLKO PRZYSTANKI ZOSTAŁY |
adambielicz |
2020.04.15; 21:06:56 |
-te gdzieś, tyle że nie tutaj) |
Wojciech M |
2020.04.15; 19:27:37 |
Tak już jest, ludzie nam się zapodziewają + |
niteczka |
2020.04.15; 15:07:59 |
taka kolej naszego życia...
pozdrawiam nadmorsko:) |
Pióro Amora |
2020.04.15; 14:06:39 |
Póki co nadal jesteśmy jego pasażerami... Podoba mi się Twój wiersz. Plus
Pozdrawiam :) |
joanna53 |
2020.04.15; 12:55:14 |
Na którejś z stacji będziemy musieli wysiąść ale z pustymi rękoma,
pozostanie jedynie to co mieści się w naszych sercach,
pozdrawiam serdecznie:+) |
Kama |
2020.04.15; 11:52:12 |
:)+++ |
lucja.haluch |
2020.04.15; 11:42:30 |
Pędzimy przez życie różnymi pociągami...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
|
|