|
Homo reptile
Homo reptile |
Nie przyzna się nikt
Nawet ja
Że każdy swego gada ma
Są żmije
Jaszczurki
Zaskrońce przebiegłe
Ropuchy małe i wstrętne
Odwiedzają
Ulice
Miasta
Nawijają na przynętę
I tylko swym wdziękiem przejęte
Nie przyzna się nikt
Że jad produkujesz
I plujesz
Cały czas plujesz
Herbata za gorąca
Spódnica rażąca
Wszystko nie tak
Toksyna i chemia
Serce i duszę pożera
I ty i ja
Nie człowiek
Pieprzony gad!
A może na wspak?
Już nie chce by mój język
Zlepiał jad
To juz nie mój smak
Daj słodyczy
Bez tego nici
Bez słodyczy
Człowiek jest niczym |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
adambielicz |
2019.09.23; 07:44:42 |
Reptilianie sa wśród nas |
Wojciech M |
2019.09.23; 06:36:56 |
Dobry wiersz i mądrze w nim mówisz, czasem się człowiek wścieknie i wychodzi z nas zwierzę, choć nie koniecznie gad
Dobrego dnia + |
ikcesok |
2019.09.23; 00:22:40 |
Każdy ma takie chwile których żałuje, nie raz nie dwa
zamienia się wtedy w gada... aby takich chwil jak najmniej. Wiersz bardzo dobry, świetnie oddaje istotę rzeczy. Super + |
Konik polny |
2019.09.22; 23:53:45 |
Coś jest na rzeczy z tymi gadami. Ja wstrzeliłem się obok z podobnym motywem, choć trochę o czymś innym...
Pozdrawiam z plusem! |
|
|