grzechotka

grzechotka Wewnątrz metalicznie stukocze, równym wyuczonym rytmem. Grzechotka połknięta w dzieciństwie. Stosunkowo niedawno, na jej miejscu znajdowało się serce; radosne, potrafiące się cieszyć każdym momentem. Kochało mocno, jednak bez wzajemności. Pomimo tego, nie wątpiło. Przepełniało się nadzieją, zakrywało złudzeniami, .. i czarami, modlitwami. Kierowało nawet do wielu czynów, głupich, jak i odważnych. ... nieważne, i tak wszystkie kończyły się fiaskiem. I ból był, łzy, cierpienie, wspomnienia jak pasożyty kryjące się w głowie. A potem nawet coś jakby zapomnienie, albo oprzytomnienie. Choć w zasadzie nie... Tylko raczej odzyskanie tchu i niespokojnego oddechu. Ale człowiek nie zwykł się na błędach uczyć, a historia lubi się kołem toczyć... Więc znów wszystko od nowa. Jeszcze nie było zakończenia, a już niesamowite katusze. I świadomość, że będzie tak samo, że z dnia na dzień coraz gorzej. Wcześniej jeszcze serce wyjeżdżało na urlop. Zawsze jednak powracało. ...ale zabrakło mu siły, i nadziei zabrakło. ...serce emigrowało. A kołatka stuka, obojętny ton chce przyjąć, być nieczuła. Ale nawet jej przeszkadza. Czyny i twarze nachodzą ją co dzień. I grzechotka zaczyna ulegać korozji...

Napisz do autora « poprzedni ( 12 / 16) następny » delusion dodany: 2008-12-04, 18:29:15 typ: miłość wyświetleń (518) głosuj (1)