|
Goni nas. Czas
Goni nas. Czas |
Gdy już mi ciebie będzie brakować,
to zacznę pisać o wszystkim i niczym,
o moich szramach na sercu i w głowie,
których do dzisiaj nie sposób policzyć
ty jesteś jeszcze, więc dobrze że jesteś
bezcenny taki, choć niby za darmo,
jak liść niesforny szybujesz na wietrze,
lecz skrzętnie ukrywasz jutrzejszą niezdarność
płyniesz wciąż ze mną i poprzez i we mnie,
w mowie i słowie, ciszy, myślach, dźwiękach,
rzeźbisz nas wszystkich w kamieniu i drewnie,
niczym piasku bezwolne, nieważne ziarenka
ty mi nie powiesz dokąd wciąż tak biegniesz,
coraz to szybciej, codziennie od nowa
a ja tu napiszę o tobie elegię,
wtedy gdy zacznie mi ciebie brakować |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
JNaszko |
2020.10.08; 18:50:45 |
Każdy jest kowalem swego życia
jak dojdzie druga osoba
to rzeźbią wszystko od nowa
pozdrawiam Jurek |
wiewióra |
2020.10.08; 18:47:50 |
Niestety czas goni bez opamiętania to fakt |
|
|