|
gdzie wiatr
gdzie wiatr |
Pamiętam smak ścieżek mrocznych
szczyty w słońcu skąpane
blask gdzie Giewont stoi
ukrzyżowany
pamiętam słone łzy gdy znalazłam
ten kamień
w duszy miał nieba krzyk
i pamięć
szlaków wydeptanych ostrych grani
krawędzi
echa co mnie wołalo od
ściany do ściany
orła głos pamiętam cień jego
skrzydeł nade mną
deszczem wymytą sutannę
mnicha na wielkiej skale
pamiętam chmur dotyk
smak wody czystych potoków
ciszę co zmysły koi i spokój
basniowych widoków
i noc nad Tatrami pamiętam
gwiazd rój tak blisko
jak ty i twoje ręce
szum wiatru nad urwiskiem
to wszystko szczyty o brzasku
grań iskrząca się w mroku
gdy słońca pierwszy oddech
musnął góry wysokie
wrócimy tu na pewno gdzie
łatwo kochać i być
pod księżyca latarnią
tak inne ma się sny
wrócimy gdzie ostry wiatr
szarpie myśli i chmur krawędzie
ten obraz przechowam w pamięci
na zawsze już w duszy będzie... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Arokis |
2016.07.14; 02:42:45 |
+ głos. |
Sławomir_Sad |
2016.07.13; 18:13:55 |
Ania nie rozczarowuje nigdy jakością i treścią wierszy.
Plus z pokłonem |
ktosik |
2016.07.13; 16:59:53 |
elegancko + |
TESSA |
2016.07.13; 10:59:39 |
mam kamyczek z plaży. jest u mnie już kilkadziesiąt lat. gdy biorę go do ręki: jestem znowu nad morzem...wspomnienia bywają piękne. |
wigor |
2016.07.13; 08:50:46 |
Lubimy wracać w miejsca, gdzie spotkało nas coś dobrego, gdzie się dobrze czuliśmy, gdzie spotkaliśmy kogoś ważnego dla nas.
Lubimy te powroty, bo stale mamy nadzieję, że czar tamtych chwil wróci.
Kolejny dobry wiersz. Pozdrawiam cieplutko + ;-) |
|
|