|
GDY PRZYJDZIE CZAS
GDY PRZYJDZIE CZAS |
Zabiorę cię do jednych z miast,
przy błękitnej drodze nieba,
jak dwa ptaki spłoszone z gniazd,
będziemy szukać chleba..
Tam odfruniemy, żeby żyć,
gdzie nie potrafią już kłamać,
by na innym drzewie wić
gniazdo na czas przetrwania.
A potem znowu przyjdzie czas,
gdy będzie złocista jesień,
odlecimy do srebrnych gwiazd,
jeśli nas wiatr uniesie.
Bo tak się kończy życia sens,
gdy lotu skrzydła odmówią,
Zostanie po nas tylko wiersz,
nie wiem czy na długo? |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Pan Tharei |
2010.03.27; 23:43:16 |
Oklepane rymy nie rażą w dobrym wierszu:)+ |
grazyna |
2010.03.27; 22:20:09 |
jak zwykle w nastroju , punkt , pozdrawiam serdeczności , G. |
Ania13 |
2010.03.27; 14:36:17 |
Pięknie :)+ |
kaja-maja |
2010.03.27; 14:32:44 |
laj ladnie...dgy przyjdzie czas...
odpłyne z Toba
odelce nawet pieszo pojde
zostawiając wszystko
by w Twych ramionach
jedynie byc...w:)+++ |
|
|