Gdy płoną nieba pejzaże

Gdy płoną nieba pejzaże Gdy płoną nieba pejzaże księżyc je srebrem maluje pośród chmur jak witraże piękno nocy czy czujesz nic nie czujesz już wiem trzeba odejść jak sen jak ptak co w skrzydłach niesie odlotu rychłą jesień nic już nie zostało w duszy mrok głęboki jak wąwóz pośród gór wysokich czas się już obudził wypełnił nasze dni zostały tylko sny i łzy czemu płaczę to nie wiem jak nam będzie bez siebie świt rozchylił zasłony tyle słów zagubionych i nie wiem ...nic tylko pustka już nie pragnną się usta obcy choć jeszcze bliscy po wszystkim już po wszystkim choć płoną nieba witraże. zaciska się czasoprzestrzeń na twarzy jak u dziecka została srebrnoniebieska łza jak rosy kropla deszcz pada wiatr cicho nuci piosenkę pamiętam jej słowa i dżwięki mam tamtą błękitną sukienkę i tylko już nie ma nas a łza to ja...

Napisz do autora « poprzedni ( 658 / 1295) następny » Anna z dodany: 2019-02-20, 05:27:06 typ: miłość wyświetleń (231) głosuj (19)

lucja.haluch	2019.02.20; 22:46:04
Cudnie...Plus+ Pozdrawiam...

joanna53	2019.02.20; 19:45:45
śliczny wiersz, niebieski to mój ulubiony kolor, pozdrawiam serdecznie:)+

wigor	2019.02.20; 11:22:17
W pięknym smutnym wierszu romantycznie opisałaś kres miłości. Jej żar się wypala, zostały łzy, które mają nadzieję, że ją potrafią wskrzesić. Pozdrawiam serdecznie ;-) +

kosta.woj	2019.02.20; 10:57:20
piękny wiersz jak zwykle

molica	2019.02.20; 09:46:50
Witaj, to piękno, zawarte w smutnych wersach, bardzo przekonywujące... Z pozdrowieniami./+/

babajaga	2019.02.20; 08:01:07
podziwiam Anno twój zapał twórczy - pięknie z przyjemnością przeczytałam i zostawiam ślad+

Halinka	2019.02.20; 07:01:59
Czas zabliźnia rany. Ładny wiersz. Pozdrawiam.

TESSA	2019.02.20; 06:39:57
https://youtu.be/YE1kCTsKVeU