Epoka odchodzących

Epoka odchodzących Zygmunt Jan Prusiński EPOKA ODCHODZĄCYCH W moje urodziny zmarł Kornel Morawiecki – poznałem go w Wiedniu na spotkaniu w małej księgarni polskiej na Burggasse 22 – nie było tłumów kilkanaście osób z prawicy. Obserwowałem gościa jako bliskiego moim poglądom przy nim na stole ułożono (ubranie internowanego) – opowiadał w szczegółach swoje przejścia z komunistami esbecja odprowadzała do samolotu – nie było rodziny lot do Austrii – taki cel (z wilczym biletem) z kraju bez powrotu… Zatem z uwagą słuchałem zacnego człowieka z każdą minutą stawał się bliski. Z Kornelem przeszedłem na ty to tyle z tej znajomości… 2.10.2019 – Bydgoszcz Środa 12:00 Wiersz z książki „Księżycowe kwiaty” autor ZJP http://s26.flog.pl/media/foto_300/12669419_romantyk-z-krysztalowego-sadu.jpg

Napisz do autora « poprzedni ( 1502 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2019-11-06, 09:11:12 typ: życie wyświetleń (179) głosuj (53)

adambielicz	2019.11.06; 19:18:17
ta epoka bez początku ...i końca

niteczka	2019.11.06; 19:17:10
zatrzymałeś w wierszu chwilę ze wspomnień... pozdrawiam nadmorsko:)

zygpru1948	2019.11.06; 12:31:53
Statystyki Wpisów: 2693 Komentarzy: 985 Ulubione: 851 Wyświetleń: 71835 Plusów: 5900 https://www.flog.pl/ustawienia/statystyki

zygpru1948	2019.11.06; 09:38:08
Autorzy na topie: 1. zygpru1948 [Poziom 10] (1441) 2. GAJA [Poziom 10] (163) 3. Latarnik z Faros [Poziom 10] (112) 4. jakazik [Poziom 10] (96) 5. EnigmatycznyDuszek [Poziom 10] (90)

zygpru1948	2019.11.06; 09:37:38
KSIĘŻYCOWE KWIATY – część pierwsza Dział: Kultura Temat: Literatura Zygmunt Jan Prusiński WIARA W KOBIETĘ KTÓRA IDZIE DO MNIE https://www.salon24.pl/u/korespondentwojenny/997471,ksiezycowe-kwiaty-czesc-i

zygpru1948	2019.11.06; 09:36:55
Zygmunt Jan Prusiński udostępnił stronę. 22 października 2015 o 12:29 · Moja najnowsza książka W OGRODZIE NORWIDA wersja elektroniczna https://www.powiat.slupsk.pl/plik,1098,w-ogrodzie-norwida-zygmunt-jan-prusinski.pdf?fbclid=IwAR1Urer7nzkuVAth5ByqNyNqWTBjdyxqLwTDQhHE_fEe3AOmvkxXP6pQ6FQ

zygpru1948	2019.11.06; 09:36:01
Archiwum kategorii: ZYGMUNT JAN PRUSIŃSKI http://nudaveritasgazette.pl/category/zygmunt-jan-prusinski/

zygpru1948

2019.11.06; 09:33:45

Katarzyna Georgiou Dziś wpadł mi w oko fragment pewnej całości... Więc przekazuję go dalej pod waszą rozwagę: "Marząc o wielkich przestrzeniach, pragnąc zdobywać i eksplorować Kosmos, zapominacie o własnej Planecie. To na niej teraz mieszkacie, to ona daje Wam życie, to o nią powinniście zadbać. Bądźcie dla niej rozważni, dobrzy i czuli. Planeta Wasza jest piękna, odznacza się we Wszechświecie. Emanuje tysiącem kolorów, błyszczy, jaśnieje z oddali. Przyciąga do siebie wielu ciekawskich, różnych kosmicznych podróżników". Piękne, prawda? Indianie mówią tak: "Dbajcie o Matkę Ziemię, gdyż ona nie należy do nas tylko do naszych nienarodzonych dzieci. Mamy naszą planetę w dzierżawie od przyszłych pokoleń. Powinniśmy oddać ją naszym dzieciom w lepszym stanie aniżeli odebraliśmy od naszych rodziców". Przypadek? Nie sądzę. Sławianie zaś mówili i mówią o sobie "Dzieci Matki Ziemi" - Mokoszy. Taki cytat przykuł moją uwagę: "Najpowszechniej zwykło się dziś Mokosz łączyć z kultem „matki ziemi wilgotnej” (mat’ syraja zemlja), który dobrze zachował się w kulturze ludowej, zwłaszcza rosyjskiej. Na wschodnich ziemiach istniał niegdyś wśród chłopów zwyczaj wyznawania grzechów prosto do ziemi bądź też zakaz „ranienia” jej w pewnych porach. Ziemia wczesną wiosną bywała traktowana jak kobieta brzemienna, przygotowująca się do wypuszczenia plonów. Z tego powodu nie należało jej orać ani uderzać, nie rwano też z niej trawy, a także unikano takich prac jak grodzenie czy wbijanie kołów. Na ziemie nie wypadało upadać ani tym bardziej na nią spluwać. Każdy haniebny czyn wobec niej wymagał przeproszenia, gdyż tak wielki wobec niej żywiono niegdyś szacunek. Na ziemię przeklinano i przysięgano, całowano ją i tytułowano świętą". Sławianie i Indianie dzisiaj także zwracają uwagę na nasz nierozerwalny związek z planetą, która daje nam życie, na teraz, gdy dusze nasze przechodzą etap ograniczenia fizycznością i dualizmem. To też nie jest przypadek. Strażnicy Ziemi mieli przekazy ze Wszechświata o wyjątkowości naszej planety. Warto wracać do tych przekazów, bo Ziemia przechodzi teraz transformację, a my wraz z nią. Idziemy ku Światłu - tam, gdzie nasz DOM. Idziemy razem z Ziemią. MY i ONA to pakiet, całość. Czas zakończyć epokę strachu, lęków egzystencjalnych, wpajanych przekonań o naszej grzesznej naturze wymagającej prowadzenia religijnego, co ogranicza rozwój świadomości. Dbajcie o siebie i wewnętrzną radość. Pielęgnujcie Kapłankę i Wojownika w sobie. "Dwoistość" W naszym wnętrzu dwie siły obok siebie drzemią - żeńska i męska tę przestrzeń współdzielą. Obie w równowadze utrzymywać trzeba, jednakowo ważne są dla wcielenia. Męskiej siły używasz krok pierwszy stawiając, gdy decyzję podejmiesz by czegoś dokonać. Kobieca moc zaś da ci hart ducha i wytrwałość, by sprawy doprowadzić do końca - w spójną całość. Wojownik i Kapłanka Słońce i Księżycowa Pani Mężczyzna i Kobieta Rozum i Serce Yin–Yang Katarzyna Georgiou Z tomiku „Dychotomia Mojej Kobiecej Natury”

zygpru1948

2019.11.06; 09:30:40

Katarzyna Georgiou Każdy z nas, tworzących naród, powinien pracować nad poszerzaniem świadomości. Wówczas możliwe będzie przeniesienie się na inny poziom postrzegania i życia na tej ziemi. Bez polityki, strefy wpływów, mordowania niewygodnych, co nie chcą żyć w paradygmacie strachu i pieniądza. Zamiast narzekać, zajmijmy się pracą nad sobą. Nie wszystkim dane będzie wyjść z obecnego matrixa. Działajmy nieszablonowo i twórczo. Kochajmy siebie bo wówczas będziemy mogli okazać miłość innym i to nie tylko tym z naszego gatunku. Jesteśmy częścią wielkiej całości, żyjemy w zamyśle Stwórcy, on nas śni, a my, no cóż, gramy, gramy - jedni lepiej, drudzy gorzej, szkoda, że nie do jednej bramki - czyli pokojowego współistnienia i rozwoju wraz z naszym domem - Ziemią i jej wszystkimi stworzeniami i mieszkańcami. Korzystajmy z jej zasobów mądrze, bo po to są. Ale nie rabujmy tych zasobów w imię zysku jednostkowego, politycznego wpływu czy kontroli istot żywych, bo to droga donikąd. Podaruję wam tutaj mój wiersz z tomu "Światy dwa w pogoni za Leśnym Lichem" - SFORA. Sfora Nadciągają, nadbiegają… Czasem w bezszelestnej ciszy, a czasem ze skowytem; nienasyceni, żądni, ogłupiali. Władza zapachem sławy niechlubnej wsiąka w wyobrażenia o wpływach, a pieniądz, wszechobecny przekupień, szelestem banknotów otwiera bramę raju. Eden bez perspektyw, autostrada donikąd zaznacza start wyścigu szczurów tego świata. Złudne miraże przyszłości u jej kresu się jawią jak ta fatamorgana złotymi zamkami na ruchomych wydmach. Lecz u krańca tej drogi szybkiego ruchu to nie żyzne pastwiska witają, nie czarnoziemy płodne i rzeki rybne, lecz wyjałowione piaski i strugi ścieków w histerycznym rechocie mutantów. Kikuty pokutnych krzyży. Płuca nie mając większego wyboru wciągają zatęchłe powietrze dymiących osiągnięć cywilizacji. Mózgi dopominają się tlenu z wyciętych płuc Amazonii. Skrzela już dawno przekształciły się w twór gwarantujący marną egzystencję w wodnym świecie. Splecione w sznur nieprzemyślane decyzje powoli zaciskają pętlę zysków na szyi ziemskiej cywilizacji. Ciekawe, czy Rada Galaktyczna otworzy portal przestrzeni kosmicznej ekspansji desperatów przedkładających zysk jednostkowy nad dobro całej społeczności. A może znikniemy jak Atlanci pod ciężarem własnej pychy i krótkowzroczności? Katarzyna Georgiou

zygpru1948

2019.11.06; 09:28:13

Katarzyna Georgiou Dedykuję wszystkim nauczycielom w Dniu Edukacji Narodowej ten wiersz Alana Glatthorna w moim tłumaczeniu, życząc im wytrwałości w pracy ze swoimi uczniami i otwarcia na potrzeby młodych ludzi pozwalając im samodzielnie i twórczo myśleć. Takiej postawy od edukatorów oczekują świadomi rodzice. Pozwólmy i sprawmy wspólnie by nasze dzieci mogły poszybować ku rozwojowi świadomości, bo tylko szczęśliwi i spełnieni ludzie mogą pozytywnie zmieniać rzeczywistość, w której żyją. Niech WAŻKA was prowadzi, drodzy Belfrzy ku zmianom w samorealizacji, da natchnienie i siłę w staniu na straży wiedzy, bo "Ważka to mądrość i rozwój – przeobrażenie – powrót starej wiedzy do nowego cyklu. Jako Zwierzę Mocy ważka to lekkość, wyciszenie, dynamika i elastyczność. Jest ona mistrzynią tańca w powietrzu. Pomaga nam pozbyć się blokad, balastów, tego co ciąży nam na duszy i połączyć z tym co jest przed nami (naszą przyszłość), z tym co było za nami (naszą przeszłość), w taki sposób, żebyśmy potrafili poruszać się w chwili obecnej – w teraźniejszości. Ta istotka pomaga nam w podejmowaniu decyzji, uczy w jaki sposób pokonać trudności i czekające nas wyzwania. Tak, abyśmy mogli przez nasze doświadczenia przejść z lekkością". "What is the teacher" by Alan. A. Glatthorn What is a teacher? A guide, not a guard. Kim jest nauczyciel? Przewodnikiem, nie strażnikiem. What is learning? A journey, not a destination. Czym jest nauka? Podróżą, nie portem przeznaczenia. What is discovery? Questioning the answers, not answering the questions. Czym jest odkrywanie? Kwestionowaniem odpowiedzi, nie odpowiadaniem na pytania. What is the process? Discovering ideas, not covering content. Czym jest proces uczenia się? Odkrywaniem pomysłów, nie przerabianiem materiału. What is the goal? Open minds, not closed issues. Jaki jest cel nauczania? Otwarty umysł, nie zamknięte rozwiązania. What is the test? Being and becoming, not remembering and reviewing. Czym jest egzamin? Byciem i docieraniem, nie zapamiętywaniem i powtórką. What is the school? Whatever we choose to make it. Czym jest szkoła? Tym, czym wybierzemy i uczynimy by była. Tłumaczenie: Katarzyna Georgiou

Katarzyna K.	2019.11.06; 09:27:12
Pozdrawiam z Plusem +