|
ECHO
ECHO |
Krzycząc pragnienie me leciało
Za wizją złotą rozmarzone
Wśród lasów ciemnych się zgubiło
Teraz ma skrzydła poranione
W szarości smutnej zapłakało
Zgasło marzenie zrozpaczone
Ustało serce wraz z oddechem
Przygasło oczu jasne lśnienie
W łez rozlewisku utopione
Krzyk tylko jeszcze wracał echem
Umierało samotne pragnienie
Odeszło echo w dal rzucone
Horyzont smutku czarną krechą
I tylko jeszcze
Echo
…
Echo
…
o… o… o
Kazimierz Winnicki
(wszelkie prawa zastrzeżone) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
duch44 |
2012.12.26; 12:55:28 |
pozdrawiam swiatecznie dobry to jest wiersz Kazik+ |
GAJA |
2012.12.26; 12:25:38 |
Takie skojarzonko :)))+++++
http://www.youtube.com/watch?v=p14fFz7O2ps |
|
|