|
dziedzictwo
dziedzictwo |
słowa nie oddają jak zwiędła róża
umiera na twarzach upiorów
sczerniałą prawdę zabija strach
płonąc w oczach bezimiennych ofiar
ciemność ukrywa przeznaczenie
podeptanej egzystencji
człowieka wypalanego jak trawa
wystaje z osmolonych ran
ból depcze niespełnione marzenia
klęcząc z rozpaczy w ciemności
korzy się przed obliczem zbrodni
plugawego jestestwa
bluźni jak niechciane dziecko
z jałowego łona matki
by uciec przed przeszłością
nigdy nienarodzone |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 Boreas |
2018.08.12; 23:01:18 |
| Dobrze ułożony zarówno tematycznie jak i technicznie. Pozdrawiam z + |
| babajaga |
2018.08.12; 22:10:26 |
| pozdrawiam z plusem |
| kosta.woj |
2018.08.12; 17:54:03 |
| nick oddaje świetnie twe wnętrze pełne zbutwiałych metafor poetyckich pseudo imnie to cieszy żeś jest i bądź i zwisaj i powiewaj portami , tego ci zazdroszczę tej wiary siebie jako poeta bo ja nigdy nim nie będę nawet nie chcę chcieć |
| Frank N. Stein |
2018.08.12; 17:01:04 |
| zapytałbym raczej: nie oddają czego - jeśli już |
| lucja.haluch |
2018.02.27; 14:39:02 |
Po takim wierszu..to jak mocny trunek, az zaszumiało..
Mroczno a tu jeszcze mróz..Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
| Frank N. Stein |
2018.02.27; 00:27:07 |
miłość jest przereklamowana
serio!
pochwa! |
|
|
(420)