|
Dzban życia
Dzban życia |
Pośród popiołów, tragicznych zdarzeń
jasności w mroku,
czerni co słońce zakrywa
trwam nieugięcie...
niczym skorupa z gliny,
co ogniem trawiona
krzepnie i twardość ma w sobie
olbrzyma
jestem....
a jednak kruchym, jak bańka
co popękać może,
uściskiem życia zgnieciona,
i mimo wszystko,
trwam, wciąż jestem
skorupa jeszcze cała??…
a jednak, wewnątrz stłuczona
na wieczność, a może chwilę
Dzban życia,
jeszcze w sobie mam...
(lanceci) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lanceci |
2012.07.18; 00:13:49 |
[ćma]
Cieszę się, że się spodobało :)
pozdrawiam :) |
ćma |
2012.07.18; 00:08:16 |
niczym skorupa z gliny,
co ogniem trawiona
krzepnie i twardość ma w sobie
olbrzyma
pięknie to ująłeś +++
pozdrowienia:) |
lanceci |
2012.07.17; 22:46:01 |
[Joan] Joan 2012.07.17; 22:39:47
dobre:)
widzę, że zapowiada się cały cykl:)
cykl czego ?? :) |
Barbusia |
2012.07.17; 18:05:45 |
Przystanęłam... :) + |
Consolida |
2012.07.17; 06:45:06 |
dzban życia..>>))++ |
wie.rut |
2012.07.17; 06:38:47 |
Bardzo mi się podoba!
:)+++ |
Gladius |
2012.07.17; 00:43:16 |
Zatrzymał mnie Twój wiersz...Pozdrawiam+ |
|
|