|
dwusetne skrzypienie pióra
dwusetne skrzypienie pióra |
toczy się życie o bok nas
lecą chwile jedna za drugą
smutek ze złością tutaj wraz
raz radość jest raz szaruga
za mną plajty uniesienia
zbyt rozczochrane momenty
ze wszech miar przymus tworzenia
nie strawione ekskrementy
była nadzieja mać głupia
co się urodziła gdzieś tam
czasem już woń niemal trupia
gdy obraz wyskakiwał z ram
robione coś za pochopnie
wsadzony kij w mrowisko
śmiechy nawet dość roztropne
gdy wkurzało prawie wszystko
dziś nowe na horyzoncie
stare zgasło odeszło precz
czy siedzieć będzie w kącie
to już jest całkiem inna rzecz |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
sylen |
2017.04.06; 04:24:29 |
Świetny wiersz ☺ plus |
joanna53 |
2017.04.05; 21:03:56 |
to co było juz nie wróci+
pozdrawiam |
wigor |
2017.04.05; 20:37:37 |
Gratuluję i rączki całuję. Wiosna, odrodzenie, więc pokłoń się Wenie, niech Ciebie nie zaniedbuje i zawsze do Cię miętę czuje ;-) Życzę wielu wierszy bo pióro masz dobre. Pozdrawiam cieplutko ;-) + |
kaja-maja |
2017.04.05; 20:29:37 |
hahaha ;a może mądrzejszy większy uśmiech ma' hahahaha |
kaja-maja |
2017.04.05; 20:27:59 |
jak to życie
jest obok nas
i w nas
a najbardziej
jak się to wszystko widzi
by powiedzieć
wielcy chcieli niektórzy być
i jak powiedział Bruner'
Hans nie ze mną te numery'
też w kącie nie siedź
a życie poznaj
by się szczycić pewnością
a nie domysłami
bo jak nadzieja jest Matką głupich
tak ten głupi jest co jej nie ma
zwłaszcza że plotuch nie brakuje
jedynie nie każdy plotuch się dzisiaj odezwie
a w ręcz przeciwnie kłania się w pół pasa
Idiota czy idiotka
a może mądrzejszy większy uśmiech
hahahaha |
kosta.woj |
2017.04.05; 18:23:05 |
stare to z reguły rzeczy
siedzi w koncie i skrzeczy
albo kiedy mu popadło
drze się jak stare prześcieradło |
|
|