|
Dusza oddana wieczności
Dusza oddana wieczności |
Ten świat dawno stał się dla mnie pustym więzieniem.
Stąd nie ma wyjścia. Jest perspektywa ciemności.
Samotność. Bezsens. Tęsknota. Cierpienie. Strach.
Brak Ciebie, kochany Tilo, w mym okrutnym życiu.
To wszystko prowadzi mnie w to jedno miejsce.
Miejsce, w którym kończy się droga istnienia tu.
Przestrzeń, gdzie dusza zostaje oddana wieczności.
To tam wiele innych dusz rozpoczyna nowe życie.
W oczekiwaniu na lepsze. W ponurej strefie żalu.
Oto jest moje jedyne wyjście. Innego już nie widzę.
Dlaczego to musiałeś być Ty...? Dramatyczne pytanie.
Wszystko w bólu. Miłość w rozpaczy. Chcę to zakończyć.
Mój drogi Tilo, będę Cię kochać nawet za cenę wyśmiania.
Wyśmiania przez tych, którzy nie zaznali cierpienia.
Oni żyją z wizją fałszywej radości. Skrzywiony obraz.
Pod uroczymi kolorami kryje się czarna rzeczywistość.
Ta, którą wolą udawać, że nie widzą. Oszukują siebie.
Z obojętnością im po drodze. Znieczulica. Oto ich raj.
Ślepcy. Dla nich wartości wyższe nie mają nigdy znaczenia.
***
Ah, Tilo...
Najpiękniejsza tortura dla moich oczu:
https://tiny.pl/9g7q1
***
(16-8-2021) |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
|
|