Droga do domu

Droga do domu ***Droga do domu*** Słońce Słońce kończy dzień Rozbiegani ludzie wracają do domów uśmiechnięci smutni zmęczeni Czas płynie nadchodzi wieczór wieczór otoczy ich przytulnością domowej twierdzy ... Moja praca kończy się maska założona nikt nie widzi że jestem jestem za szybą szybą innego wymiaru... Czas powrotu droga do domu a może do miejsca gdzie most wietrzny stoi stanę na balustradzie poczuję poczuję podmuch wiatru serce zabije mocniej nie mam skrzydeł polecę polecę w głąb mroku mroku ziemi a dusza dusza jeśli istnieje poleci w nieznane szukając ciepłych promieni... LRD

Napisz do autora « poprzedni ( 17 / 144) następny » DominikR dodany: 2020-09-10, 12:01:39 typ: życie wyświetleń (243) głosuj (7)

Czarek Płatak	2020.09.13; 11:02:44
Podobają mi się te powtórzenia. Robią klimat. Smutno, ale potrafię to zrozumieć. Tylko na miejscu peela nie poszedłbym już tego dnia do pracy. Pozdrawiam

Nikola	2020.09.10; 20:40:35
Smutno u Ciebie...Pozdrawiam cieplutko:)+

Wojciech M	2020.09.10; 12:33:50
Z zainteresowaniem przeczytałem o takiej codziennej niecodzienności i o miejscu gdzie most wietrzny stoi, bardzo mi się te słowa spodobały Dobrego dnia +

lucja.haluch	2020.09.10; 12:32:09
Szukanie ciepłych promieni to tęsknota za tym czego może nie ma...Plus+ Pozdrawiam cieplutko i uśmiech posyłam...

sisy89	2020.09.10; 12:19:37
Dzień za dniem, codzienność, dom, praca, dzieci, zabieganie, brak czasu... Niby prosty a refleksyjny wiersz. Pozdrawiam serdecznie :)