|
dorosnąć ale według swoich zasad
dorosnąć ale według swoich zasad |
dorosnąć muszę
nie chcę Twoimi słowami
kreować niewidzialną rzeczywistość
brodzę tu a może teraz
przekierowuje zamęt w Twoje
nie moje serce
milczę więc jestem
źrenice bez wyrazu patrzą
na Twoje dłonie naznaczone
myśli płyną innym nurtem
wiecznością zachwiałeś
nie nie chce widzieć świata
według Twoich zasad
ja będę żyć inaczej
nie zwątpię nie zapragnę
zakazany owoc podzielę
miedzy nas by wspólnie
miąższ pobudzał zmysły |
|
sam się napisał ... z dedykacją bez dedykacji. kto będzie chciał odnajdzie sens i siebie w tym utworze |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
torpeda |
2009.10.03; 09:26:40 |
...każdy jest sobie panem swojego życia ,narzucanie nam co mamy mówić, myśleć ,robić - to jak ubezwłasnowolnienie ...nie dajmy się ..+ |
ZENCI |
2009.10.02; 13:43:15 |
Racja! Jak grzeszyć, to najlepiej we dwoje!+. |
bezinka |
2009.10.02; 13:33:37 |
bardzo mądry wiersz:)plus z głosem zostawiam i ciepluśko pozdrawiam:) |
♥Assandi♥ |
2009.10.02; 13:17:20 |
Tak to prawda każdy ma odrębne życie, które musi sam przeżyć tak jak tego chce, pragnie. Każdy ma prawo do tego bez niczyich ingerencji na siłę.:) Pozdrawiam |
|
|