Donikąd...

Donikąd... Donikąd... Poranek Przebudzenie Droga donikąd Życie uwięzione uwięzione w ślepej uliczce niechęci do życia Utracone marzenia marzenia schowane schowane w zapomnianej ukrytej szkatule... Stłumione odgłosy świata gasną jak swieca na grobie tak jak dusza Dusza smutna na drodze donikąd zagubiona zagubiona między śmiercią a życiem w pułapce zawiłej drogi... LRD

Napisz do autora « poprzedni ( 10 / 144) następny » DominikR dodany: 2020-07-24, 11:59:33 typ: życie wyświetleń (196) głosuj (9)

Mari&M	2020.07.25; 07:21:49
W życiu trzeba mieć jakiś cel... Pozdrawiam cieplutko:)+

Noami	2020.07.24; 21:47:37
Idziemy przed siebie i nie zastanawiamy się gdzie. +:)

Nikola	2020.07.24; 21:05:47
Bardzo mroczny, czasem tak bywa...jak ktoś kogoś nie wesprze.Pozdrawiam serdecznie;)+

Anna z	2020.07.24; 20:41:37
Mroczny, depresyjny wiersz, wpusc trochę słońca +

lucja.haluch	2020.07.24; 18:33:01
Jakie donikąd ...warto mieć chociaż jeden cel... Życie warte jest zdobywania marzeń...Spróbuj...Plus+ Pozdrawiam serdecznie...

wiewióra	2020.07.24; 12:27:55
Niechęć do zycia, nie znam tego uczucia choc jestem emerytką i wdową i wiele w życiu przeszłam .Cóz jak widać zycie nie każdemu tak hojnie daje jak mi .Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny u mnie