Do was, esencjo mojej duszy IV

Do was, esencjo mojej duszy IV W dniu, gdy wolność podstępnie stała się niewolą, gdy przyszły hieny, które życiodajną krew sączą ze słowiańskiej ziemi miłej jej bogom Wzywam cię, Perunie, mój krzyk desperacji płynie do ciebie, byś swym mieczem uciął nim gnębiącą nas ich nić życia Wzywam cię, Welesie, gdy dusza będzie musiała się rozdzielić na dwoje z ciałem bezpowrotnie, bym zaznał pozaziemskiego ukojenia na twych pastwiskach Wzywam cię, Mokoszy, twej opieki namiot roztocz nad mym spróchniałym ciałem i me dziecko ocal od ostrza wojennego noża Wzywam cię, Perperuno, deszcz niech życie me napełni kielichem mocy, a mych wrogów rozpuści i zmiesza z ziemią W dniu, gdy wiatry wojenne w pustkę obróciły nasze krainy, głos mój blednący wzywa uparcie bogów tej ziemi, głos mój blednący sławi swargę, dzień przywrócicie, o bogowie tej ziemi , w którym me pieśni pokażą starą drogę.

Napisz do autora « poprzedni ( 59 / 95) następny » SynPrzedwiecznychBogów dodany: 2018-04-14, 19:51:12 typ: wiara wyświetleń (124) głosuj (0)