|
dekret człowieka wilka
dekret człowieka wilka |
W jałowej ciszy, którą zwykłeś
nazywać odpoczynkiem, nie popłyną wiersze,
choćbym najwonniejszy zapach
wpychała między pościel, już go nie ma.
W posiwiałej od kurzu ramce wisi pamięć,
która została tylko dla prawdy
wyrwanych włosów i magnesów w kształcie
bezczelnie czerwonych jabłek.
W jutrzejszym dekrecie miłości
słowa spadną pasjami na ból i śmiech.
Na pobity kieliszek po Romantico Rosso..
Będzie tron i całe królestwo za drzwiami.
I wiesz co jeszcze?
Uśmiercę cię ot tak,
dla twórczości.
W końcu to mój sen. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Latarnik z Faros |
2013.03.13; 16:17:34 |
Jestem oczarowany
Chorwaci mawiają : je sam oduszowlen |
ArchiVista |
2012.11.24; 17:49:18 |
podoba mi się twój wiersz, narracja zaskakuje i zaciekawia.
"W posiwiałej od kurzu ramce wisi pamięć"
- ten fragment najbardziej. :) |
Gladius |
2012.11.24; 16:56:09 |
Podoba mi się bardzo:) Pozdrawiam+ |
ali |
2012.11.24; 16:21:17 |
fajnie u Ciebie:):):)podoba się:) |
GAJA |
2012.11.24; 13:57:05 |
piękny wiersz ... może koniec - a zresztą biorę cały :)))++++++++ |
roman |
2012.11.24; 13:02:48 |
mi się podoba, + |
duch44 |
2012.11.24; 12:19:32 |
też się cieszę wiersz troszke wymaga no wiesz ale wart tego oczywiscie plus awansem nieco |
HotBoobs |
2012.11.24; 12:09:56 |
Dzięki Kochani, podpicuję go jeszcze "kapke";) |
|
|