|
Dehibernacja
Dehibernacja |
To stało się nie z mojej winy.
U schyłku upalnego lata
Nagle i (sądzę) bez przyczyny
Stałaś się oschła, lodowata.
Jak przeżyliśmy jesień dżdżystą,
Smutną, bo bez babiego lata?
Ja ciągle byłem optymistą,
A ty - wciąż oschła, lodowata.
Nadciągnął tęgi mróz od wschodu,
Śniegi pokryły kawał świata.
Czy chcesz się zmienić w bryłę lodu,
Niezmiennie oschła, lodowata?
Wierzę, że wiosną łąk kobierce
Wonne jestestwem swym poczujesz;
Przypomnisz sobie, że masz serce
I dla mnie je zdehibernujesz.
26 stycznia 2013 |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
Gladius |
2013.05.02; 23:59:59 |
Świetny wiersz:) Pozdrawiam+ |
Super-Tango |
2013.05.02; 22:48:45 |
Bdb, ciekawy interesujący wiersz+)
Pozdrawiam serdecznie |
globus |
2013.05.02; 21:57:27 |
+++ |
HKH |
2013.05.02; 21:54:54 |
Dziękuję pięknie za komentarze i... chwalę się:
http://www.strumienie.eu/article/xxxii-konkurs-poci-bawcie-sie-z-1023.html
Może ktoś z Państwa spróbuje?
Pozdrawiam. |
Ulitka |
2013.05.02; 19:50:32 |
Prześliczny wiersz.Dobrze ze tu wpadłam i miałam tę przyjemność... + |
rekrut |
2013.05.02; 14:57:49 |
Jateż wierzę, miejmy nadzieję, ładny, optymistyczny, wisenny, +++ pozdrawiam |
Bou-lip-seleka |
2013.05.02; 14:02:54 |
ten wiersz to rewelacja
przydałaby się serca dehibernacja
super+++++++++ |
Marzi |
2013.05.02; 09:04:37 |
świetny wiersz o umieraniu uczucia ale trzymam kciuki
+ |
|
|