Czego się spodziewasz Boże...

Czego się spodziewasz Boże... Zygmunt Jan Prusiński CZEGO SIĘ SPODZIEWASZ BOŻE... - Czego się spodziewasz Boże że bazar judaszów na klepisku rozsiadł się okrakiem i pokojową fajkę pali z cynizmem na oczach i ustach? A siedlisko pikanterii i zapachy czosnku dzieli wiatr po jednym ząbku według wagi ciała? Nie sposób krzyknąć do huby z zaprzysiężeniem i dziwną wykładnią mędrców syjonu pochylonych nad dziurą w ziemi w zapadłej prowincji... Lepiej skonać niż te mądrości przyskarbić albo błotem się umyć niż z ich poręki szczęście brać do wazonu w tajemnicy przed alternatywą. A cóż mi to za autorytety w niesłabnącej sławie wijących się w zdradzie jak węże południa a w brudnej sadzawce myśli płukać... To że nosicie krzyż Jezusa nie upoważnia was do jakiegokolwiek wyczyszczania własnych sumień - w Pieśni Zdrady Absolutnej - jako poeta gardzę wami! 28.09.2009 - Ustka Wiersz z książki "Kraj Herberta" autor ZJP https://fotek.pl/upload/d/o149577-d.jpg ______________ MOJA PRZYGODA Z PREMIEREM WINSTON'EM CHURCHILL'EM 24 Stycznia 1965 roku zmarł Winston Churchill, brytyjski polityk, premier (ur. 1874). Nie zapominam by o tym napisać właśnie w dniu 24 Stycznia 2010 roku. - Oblałem trochę moczem przy parlamencie w Londynie tego fiutka z melonikiem i laską i cygarem, premiera Anglii, który nas Polaków sprzedał Stalinowi. Zdradził! Wtenczas przysiągłem się - a leciałem samolotem do Londynu z Wiednia śpiewać moje autorskie ballady i deklamować moje wiersze dla Emigrantów Polaków od gen. Władysława Andersa. Miałem kilka spotkań autorskich. Było to w marcu 1988 roku. I wówczas miałem okazję za wszystkich Polaków to uczynić. Winston Churchill stoi na takim cokole w parku, w środku pomiędzy parlamentem a kościołem. Policja na koniach, i kobiety policjantki i faceci policjanci, więc Operacja zamierzona była na sekundy. Wyjąć oblać, schować i uciekać... Ale to zrobiłem, i to w biały dzień. Oczywiście premiera Anglii Churchill'a nie przeprosiłem - a patrzył na mnie srogo z góry. Pomyślał sobie o mnie tak: "Poeta ma rację... zdradziłem Polaków"...

Napisz do autora « poprzedni ( 828 / 2716) następny » zygpru1948 dodany: 2017-01-25, 03:39:46 typ: inne wyświetleń (239) głosuj (45)

mila	2017.01.25; 12:49:51
Sorki za tę literówkę ;) Pozdrawiam

zygpru1948	2017.01.25; 12:44:08
Dziękuję Mila! do jakiegokolwiek wyczyszczania własnych dumień korekta... do jakiegokolwiek wyczyszczania własnych sumień Pozdrawiam - Zygmunt

mila

2017.01.25; 12:22:44

Mocny przekaz, dobre metafory Zygmuncie. Najbardziej: ,- Czego się spodziewasz Boże że bazar judaszów na klepisku rozsiadł się okrakiem i pokojową fajkę pali z cynizmem na oczach i ustach? A siedlisko pikanterii i zapachy czosnku dzieli wiatr po jednym ząbku według wagi ciała?'' No i ta puenta: ,,To że nosicie krzyż Jezusa nie upowaźnia was do jakiegokolwiek wyczyszczania własnych dumień" - świetne!

zygpru1948

2017.01.25; 03:54:35

EDWARD RACZYŃSKI, SPOTKANIE Z NIM W LONDYNIE LIST do mnie: Dziękuję za ten tekst. Zawsze się zastanawiałem co było podstawą decyzji Wałęsy o przejęciu tylko insygniów. Ciekawa historia - warto ją przypominać. Łażący Łazarz - antydziad.salon24.pl 2010-01-30 Do Łażący Łazarz: Dobry wieczór. Muszę Panu przyznać, że i ja przeżyłem po swojemu ten artykuł historyczny: "Wielki Mistrz" - z cyklu zabroniona historia II RP. Zna Pan moją przygodę z premierem Wielkiej Brytanii z Winston'em Churchill'em - w związku z obsikaniem jego pomnika przy parlamencie w Londynie. Napisałem o tej przygodzie szkic pt. "Moja przygoda z premierem Winston'em Churchill'em" W tym samym czasie a więc w marcu 1988 roku spotkałem Prezydenta na Uchodźctwie hrabiego Edwarda Raczyńskiego, wychodzącego z kościoła św. Andrzeja. Kościół ten jest za POSK-iem: Polski Ośrodek Społeczno Kulturalny przy 238-246 King Street Hammersmith W6 0RFKing Srte. Akurat zauważyłem go przed kościołem. Widok niesamowity, wysoki mężczyzna, szczupły - już w poważnym wieku, szurał te swoje nogi, był poważnie chory - to nie był normalny chód. Podszedłem do niego mówiąc tak: Chciałbym uścinąć Panu Prezydentowi dłoń. Jestem z Wiednia. Zaprosił mnie prof. Tymon Terlecki i Zygmunt Szatkowski. Wiele wiem o Polakach z okresu II Rzeczpospolitej, interesuję się Historią Polski. A on uśmiechnął się i podał swoją rękę. Pięć lat później zmarł w roku 1993... Można o nim tak powiedzieć, był wzrostu 1,90 m., i przeżył te swoje 90 lat... Piękny o Nim czytam fragment "Historia Parafii" http://www.zawada.tarnow.opoka.org.pl/hits.html "Edward hr. Raczyński był ambasadorem II RP w Londynie, a potem dwukrotnie sprawował funkcję prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej na Uchodźstwie. Był wielkim patriotą i czcicielem Matki Bożej. Codziennie z dziećmi odmawiał wspólny pacierz. Gdy dzieci dorosły, nauczył je modlitwy, którą odmawiał ze swoją matką: "Boże Miłosierny dopomóż, abyśmy się poprawić zdołali z wad naszych i żyli w prawości i cnocie, spełniając obowiązki dnia każdego. Boże zmiłuj się nad nami, rodziną naszą i Ojczyzną naszą. Dla nich też, pod koniec życia własnoręcznie napisał tę modlitwę. Jego córka, Wiridiana Rejowa nauczyła jej swoje dzieci. Często czytał Pismo Święte. W Londynie, pod koniec życia, przez dwa lata, co niedzielę, ksiądz przynosił mu komunię św." - Po śmierci pochowany został w Rogalinie. Zygmunt Jan Prusiński 30 Stycznia 2010 r.