|
Czas zadumy
Czas zadumy |
Nadszedł nagle dla Ziemi taki czas,
kiedy mogliśmy się teraz przekonać,
ile odwagi mieszka w każdym z nas,
czy potrafimy swój strach pokonać.
Jak znosić nałożone nam kajdany ?
tak długi areszt domowy wytrzymać.
Życie wstawione w ograniczeń ramy,
z dużej trwogi musiało się zatrzymać.
Świat pędził do przodu jak szalony,
koronawirus w biegu go zatrzymał.
Powywracał ołtarze, te dla mamony,
moc śmierci, bowiem tutaj otrzymał.
Uświadomił nam wartość człowieka.
Rodziny wreszcie pozbliżał do siebie.
Czas się zatrzymał, teraz nie ucieka,
szerzej też otwarły się wrota w niebie.
Tysiące istnień opuściło już tą ziemię,
do Stwórcy więc wzmogło się wołanie.
Wśród nas są tacy, co jak dzikie plemię,
z wielką agresją walczą o przetrwanie.
Pojawiły się jednak chwile otrzeźwienia,
odkryto na nowo zapomniane wartości.
Znów odżyły w nas zastygłe sumienia,
i pragnienie podążania ścieżką miłości. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
pasjonatka |
2020.06.29; 20:09:51 |
Dziękuję wszystkim za ciekawe komentarze i pozdrawiam :-)
Latawiec1913 Tobie bardzo dziękuję za miłe, motywujące mnie słowa i bardzo się cieszę, że mój wiersz tak Ci się spodobał, oczywiście możesz zacytować jeśli zajdzie taka potrzeba, pozdrawiam Cię gorąco :-) |
Nikola |
2020.06.28; 22:09:27 |
Ścieżka miłości to właściwa droga...Pozdrawiam.Miłego wieczorku życzę;)+ |
Albin |
2020.06.28; 20:29:09 |
To prawda, czas jest wyjátkowy a ludzie potrzebujá na nowo nazywać wszystko...
Pozdrawiam |
Wojciech M |
2020.06.28; 14:55:14 |
Masz w wierszu dużo racji, ale człowiek to taki dziw natury, że błyskawicznie się przystosowuje i szybko zapomina, pewnie z wirusem też tak będzie
Miłego dnia + |
|
|