cud codzienny

cud codzienny ludzie sądzą, że myślą i często im ciężko. bokami czas się przecisnął przez szpary i życie... czasem inną ścieżką. serca ci jeszcze nie podano, a mędrcy już złotem mamią. ludzie łkają i płaczą, gdy taka potrzeba. i chcą oczy wypatrzeć choćby za szczęściem... albo milszym niebem chciałbyś się w miękkim tulić sianie, lecz straszą już zmartwychwstaniem. mówią ludzie i mówią, że słów im nie szkoda. plączą się później i gubią w przeróżnych miłościach, albo innych zawodach. na ten czas Panie, śmiertelnie nijaki uczę się od siebie na pamięć, że właśnie miłość i dzieciaki codziennym są z martwych wstawaniem

Napisz do autora « poprzedni ( 289 / 300) następny » tkaczuk.TM dodany: 2021-03-21, 18:48:29 typ: życie wyświetleń (238) głosuj (124)

babajaga	2021.03.21; 22:34:55
ciekawy wiersz - zatrzymał

Halinka	2021.03.21; 19:51:40
Ciekawy wiersz. Pozdrawiam +