Cóż

Cóż I cóż ci człowiecze po słodkiej wolności Gdy o świtu łunę z fortuną grasz w kości I któż rzekł Ci słowo, że ona tak słodka? Choć pierzcha w popłochu gdy wzrok twój napotka STRACH! I cóż ci człowiecze po cennej swobodzie Gdy świat badasz z wierzchu, a nigdy na spodzie I któż rzekł Ci słowo, że ona tak cenna? Choć ścieżce doń imię nadano "gehenna" BÓL! I cóż tobie po czystej autonomii Gdy na nowych stronach poprzednie zapomnisz I ktoż rzekł Ci słowo, że ona tak czysta? Choć niedorzeczny do słów trzyma dystans CISZA! I cóż po wspaniałej niepodległości Gdy tarcza zegara do niej prawa rości I któż rzekł ci słowo, że ona wspaniała? Choć w nowych powrozach toniesz bez mała PUSTKA!

Napisz do autora « poprzedni ( 266 / 266) Vich3r dodany: 2017-07-02, 11:19:00 typ: życie wyświetleń (391) głosuj (153)

Vich3r	2017.07.02; 15:05:34
Dziękuję :) mam zastój z uwagi na brak czasu i obowiązki zawodowe - nie ukrywam także, że ostatnimi czasy brakuje weny, ale postaram się publikować w miarę regularnie

Vich3r	2017.07.02; 11:56:56
Kłaniam się nisko :)

Maksym	2017.07.02; 11:49:39
Ładny wiersz. +

Vich3r	2017.07.02; 11:44:36
:) bardzo dziękuję

wiewióra	2017.07.02; 11:39:08
Podoba mi się twoja charakterystyka strachu ,ciszy ,bólu i pustki

Boreas	2017.07.02; 11:27:59
Bardzo dobry filozoficzny z mądrym przekazem. Pozdrawiam z plusem i zabieram do siebie