|
coraz częściej
coraz częściej |
coraz częściej życiu mówię pas
o poranku w bólu krzywię twarz
czy dam radę wątpliwości rodzą się
nieporadność własna budzi gniew
choć są chęci to sił jakby trochę brak
przed nieznanym czuję w sercu dziwny strach
własne myśli przed innymi często skrywam
na półpiętrze coraz częściej odpoczywam
lampka wina wywołuje w głowie szum
w bok odchodzę kiedy widzę ludzi tłum
po wspomnieniach coraz częściej krąży myśl
człowiek jest już jak jesienny liść
tylko czeka aż go stąci wiatr
coraz częściej mówię życiu pas
piotr skała szkudlarek |
|
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
 wiewióra |
2019.02.25; 14:05:06 |
| Przeczytałam dziś sporo Twoich wierszy i bardzo mi się spodobał Twój bezpretensjonalny i ciepły sposób pisania .Zostawiłam kilka + i obiecuję że będę zaglądać . |
| skala |
2019.02.09; 08:38:34 |
| dziękuję wszystkim za dore słowa,błędy już poprawiłem,mam nadzieję że wiele się nauczę od was a moje wiersze też znajdą tutaj czytelników |
| TESSA |
2019.02.07; 07:27:30 |
| skalą naszej twórczości jest dbałość o czystość przekazu. błędy w tak krótkim tekście obrazują niedbałość autora...witaj :) |
| roman |
2019.02.06; 22:51:51 |
| Witaj :)+ |
| NikkiSnow |
2019.02.06; 22:41:31 |
| Jakbym czytała własny życiorys :) Zgadzam się z Srebrzystą Chatką - udany debiut - Witaj! |
|
|
(296)