|
Cisza
Cisza |
Zamiataj, zamiataj i szoruj,
Pod dywan.
Godziwie i z wdziękiem,
Słów ostrych unikaj.
I plącz się, i plącz się,
W swych odczuć rozwodzie.
Niedobrze, bo może,
Pamięć pozna w stadzie.
I sprawiaj ból,
Lecz nożem bezcielesnym.
Czy słyszysz znów?
To duch niebezpieczny,
Obosieczny.
Uderz gromko,
Lecz w ścianę dźwiękoszczelną.
I krzycz tak głośno,
Przez szybę w mig zamkniętą.
I zwiąż swoje ręce,
Okropnych ich drżeniem.
I nie mów mi nic,
Nie chcąc ranić siebie.
-
Daj mi niespętaną siebie. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
sylen |
2015.10.18; 15:38:50 |
Na pewno da całą siebie, trzeba tylko wierzyć w przeznaczenie. Super☺plus |
Anna z |
2015.10.18; 14:11:16 |
Ciekawie napisany wiersz i ładny. Pozdrawiam + |
senam |
2015.10.18; 13:55:53 |
daj niesptaną . . . + |
|
|