|
...cisza...
...cisza... |
w przestrzeni wydobywa swój wewnetrzny głos
pośród drzew kołysanych melodią wiatru
uśmiechem otula pośród rubinowych gwiazd
ucztą pięknych chwil wycisza Świat
dając się ponieś własnym myślom
między sercem a duszą jest granicą
przy zachowaniu pewności do śpiewania
ma rządy swoje w dni powszednie i od święta
unosi się od Ziemi ponad wyżyny Nieba
zawsze odnajdzie nas bo jest oazą spokoju... |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
kaja-maja |
2011.04.13; 20:24:26 |
dziękuję za przeczytanie także za:) wzajemnie przedyłam pozdrawiając:) |
666 |
2011.04.13; 19:55:14 |
:):):):)++++
serdecznie |
GAJA |
2011.04.13; 19:32:54 |
ci.....cho....sza.....:))))+ |
cezaryna |
2011.04.13; 16:45:06 |
POWTÓRZĘ ŚWIETNY WIERSZ,,POZDRAWIAM!! |
Cyniczna |
2011.04.13; 16:44:13 |
Świetny wiersz... |
|
|