|
Chłód przeznaczenia
Chłód przeznaczenia |
Wieje ciszą nad tą górą,
co człowieczy los wchłonęła.
Śpi jak kamień, zakuł mróz go,
w śnieżną uprząż, śmierć go wzięła.
Wieje ciszej nad tą skałą,
śpiewa wiatr mu w noce chłodne.
Choć skostniale ma wciąż ciało,
skalna łoże na wygodne.
Mróz mu chłodem pogrzeb sprawiał,
śni kamiennym śnieniem teraz.
Głos tej góry go wywabił,
i w śnieżną burzę, go pogrzebał... |
|
Dedykuję go ludziom, którzy stali się częścią tych gór, na które się wspinali... |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
lucja.haluch |
2020.12.14; 22:47:33 |
Na zawsze z nimi, kochali zdobywanie i zostali zdobyci...Plus+
Pozdrawiam serdecznie... |
adambielicz |
2020.12.14; 17:09:38 |
Ha fajne , Tolkien mi się jakoś tak skojarzył.:-) |
Halinka |
2020.12.14; 13:26:23 |
Smutno się zrobiło. Pozdrawiam+ |
niteczka |
2020.12.14; 09:52:18 |
smutny...
pozdrawiam nadmorsko:) |
JNaszko |
2020.12.14; 06:03:20 |
Pięknie o ludziach którzy
mieli swą pasję do końca
pozdrawiam Jurek+++++ |
|
|