|
CHCIAŁEM POROZMAWIAĆ
CHCIAŁEM POROZMAWIAĆ |
Chciałem rozmawiać z niebem
i nic... - nie odezwał się żaden głos.
A tyle tam w niebie świętych...
Umarli? Czy jeszcze śpią?
Chciałem rozmawiać z ziemią
i nic... - nie odezwał się żaden głos,
ziemia chleb rodzi w ciszy
i milczy jak moja dłoń.
Chciałem rozmawiać z rzeką
i nic...- nie odezwał się żaden głos,
nawet brzeg był milczący,
i gniewny na stary most.
Chciałem rozmawiać z drzewem
i nic... - nie odezwał się żaden głos,
a tyle tam było ptaków.
Gdzie one teraz są?
Milczy niebo, milczy ziemia...
Kiedy tak stałem nad rzeką,
zrozumiałem, że rozmawiać,
mogę tylko z człowiekiem. |
|
|
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
TESSA |
2016.01.14; 06:52:57 |
czasem rozmowa z przyrodą więcej wnosi, niż z kiepskim interlokutorem. |
ZENCI |
2009.10.28; 22:27:34 |
Znowu refleksyjny, zgrabny wiersz ze wspaniałą puentą.
Kilka razy byłem świadkiem obecności duchów, ale ich słów nie słyszałem, tylko inne odgłosy.+. |
stokrotka33 |
2009.10.28; 15:32:13 |
... Lubię czytać Pana wiersze + |
fiołek |
2009.10.28; 12:47:18 |
A ja wierze,że można "rozmawiać "z aniołami i niebem...znam to bardzo dobrze z autopsji...
pięknie napisany wiersz...+ |
EnigmatycznyDuszek |
2009.10.28; 10:48:51 |
;-) mimo że są powtórzenia podoba mi się prostota a zwrotka o niebie najbardziej... no i puenta
przypomniał mi się film "miasto aniołów" anioły z żywymi nie rozmawiają... chyba że się jakiś anioł zakocha ;) |
|
|