|
bottom
bottom |
"Jest wreszcie, kiedy czujesz głód i pragnienie,ktoś,kto cię
wypędza."A.Rimbaud
małe cudzoziemki na parujących chodnikach
pod twoje drzwi podchodzą
i grzechoczą bransoletkami jak węże
na pokuszenie znów ciebie wiodą
a w pokoju tylko zegar
który już nie bije i ty też
z jakimś słowem w gardle tkwiącym
nieruchomo
i liście w mokrym oknie stają się
twarzami tych, które mogłyby z tobą dojść
na koniec niejednego świtu
bezład przechadzek
duszność
i puste miejsce przy fortepianie tej
która wyjeżdża zawsze
by mieć bliżej do ciebie |
|
bratu |
|
|
-->> Aby głosować lub komentować musisz się zalogować.
1night2 |
2009.06.26; 13:56:19 |
Bardzo piękny wiersz.Pozdrowienia.+ |
|
|