Blondi

Blondi schwytany w oceanu prądy na starej łajbie bez szalupy do ukochanej małej blondi płynąłem by się szczęściem upić odkąd odeszła w siną dal minęło prawie pięć miesięcy pamiętam długi ciepły szal którym musiała się okręcić a kiedy furman krzyknął wio! serce zabiło wielką trwogą i targać duszą myśli sto zaczęło idąc pustą drogą teraz dryfując do przystani widzę jej oczy w morza głębi włosy jak tysiąc długich fali które wiatr zburzył i zakłębił sylwetkę smukłą i powabną z nogami prawie aż do nieba wzrok mój pochwycił i przygarnął do duszy której piękna trzeba a kiedy północ nów ogłasza podpływam do jej portu marzeń i choć mnie nikt tu nie zapraszał jestem bo tak mi serce każe czy wyjdzie cicho przed werandę ugasić niepewności ogień a może w parku ją odnajdę i o miłości swej opowiem porwany przez urody prądy radość rozpalę w oczu mgiełce i wrócę do swej małej blondi po serca długiej poniewierce

Napisz do autora « poprzedni ( 321 / 1282) następny » Markus55 dodany: 2015-01-23, 17:46:56 typ: miłość wyświetleń (427) głosuj (12)

babajaga	2015.01.23; 22:10:19
delikatnie malujesz słowem....:))

bonita111	2015.01.23; 21:55:25
bardzo++++

grazyna	2015.01.23; 20:59:34
świetny, pięknie napisany Markusie55:):):)+

dawny brunet	2015.01.23; 20:07:21
pieknie +++

wigor	2015.01.23; 18:34:30
Piękne opowiadanie. PLUS z pozdrowieniami ;-) http://www.zycie-chotomowa.pl/wp-content/uploads/2014/07/Port_Niepor%C4%99t3.jpg

TESSA	2015.01.23; 18:26:00
podoba mi się:)))