Bez...

Bez... W jej ogrodzie nie zakwitną twoje pragnienia chociaż macie wiele wspólnego jest coś co wszystko zmienia Spacer w chmurach nie rozbłyśnie realnością pozostanie niewidoczny obłok nie zapachnie wasze niebo wiosną Czarny blues przypomni twoja gwiazda wiersz w butelce morze przyjmie tamte chwile już nie wrócą kiedy wielka była wiara Noce nie uśmiercą nocy leśne nuty samotnie przemykają nikt nie zgadnie czemu smutek w oczach mają

Napisz do autora « poprzedni ( 172 / 1257) następny » stokrotka33 dodany: 2013-01-24, 18:16:23 typ: życie wyświetleń (515) głosuj (27)

babajaga	2013.01.27; 19:32:37
bardzo na tak Grażynko ..:)

Markus55	2013.01.27; 19:01:40
dosyć nastrojowy,choć smutny ale takie wiersze też się rodzą i dobrze,że o tym piszesz Grażynko-plus pozdrawiam:)

Marzi	2013.01.24; 22:15:08
smutny wiersz jak życie +

grazyna	2013.01.24; 20:34:15
ślicznie stokroteczko:)++ pozdrawiammm :))

norka	2013.01.24; 19:47:29
Jestem stokrocia urzeczony:)+++ Pozdrawiam:)

Super-Tango	2013.01.24; 19:03:51
Bdb, uroczy -liryczny wiersz+) Pozdrawiam

miętówka	2013.01.24; 18:42:37
Stokrotko wzruszyłaś mnie bardzo. Emocje napięte jak struny, chociaż głęboko ukryte. Na zewnątrz łagodny spokój. I smutek. Lirycznie i delikatnie.

rekrut	2013.01.24; 18:27:09
Piękny, liryczny wiersz choć pobielony smutkiem, +++ pozdrawiam stokrotko