Będąc mimem

Będąc mimem Oddalam się, by nikt nie usłyszał krzyków Duszę raniących setkami niespójnych tonów. Usta zatrzaśnięte na głucho. Obojętną na wszystko maską Przykrywam grymas bólu, tętniący słoną kaskadą tuż pod powierzchnią powiek. Wprawnym okiem wnikliwego obserwatora sonduję otoczenie w nadziei, że pod warstwą pozorów nikt nie dostrzeże gry uczuć przeznaczonych dla niewidomego widza. 15.05.2011

Napisz do autora « poprzedni ( 17 / 37) następny » AnnaD dodany: 2011-11-25, 05:30:38 typ: życie wyświetleń (513) głosuj (16)

Walenty Walewski	2011.11.25; 21:16:47
Twoje mysli są zbieżne z moimi. Urocza folozofia życia. Świetnie>:)+

kaja-maja	2011.11.25; 20:14:19
ładnie...w:)+

GAJA	2011.11.25; 19:46:49
smutny ,,,,ale piękny :))))+

AnnaD	2011.11.25; 19:38:22
w wierszach moich jak w życiu...czasem słońce czasem deszcz...pozdrawiam Was i dziękuję:)

Donia51	2011.11.25; 17:59:43
bardzo +)

grazyna	2011.11.25; 15:57:02
z gestów mozża wszystko wyczytać, wiersz bardzo...ok. :))+

kaska1967-67	2011.11.25; 13:29:39
maska....piękny :)+

♥Assandi♥	2011.11.25; 10:21:26
Gdy usta milczą, zwierciadłem duszy są oczy one nie kłamią i nie ukryją niczego. + Pozdrawiam-:)

rekrut	2011.11.25; 09:12:21
Piękny chociaż smutkiem tchnie wersz, +