Bandyta

Bandyta On o twe pozwolenie nie pyta Nie dba o to czy ktoś go hańbi czy z radością wita W mroźny dzień energią tryska niewyczerpywalną Chęcią rabunku nadzwyczaj manualną On gdy twe pozorne zaufanie pozyska niewyobrażalną euforią tryska Wierzy, bowiem żeś teraz jego przyjacielem W oczach twych jest jednak ciągle zerem Gdy po jakimś czasie wypuszcza cię samotnie na zakupy z wielką nadzieją Jego zmysły aż w tej dumie szaleją Ty jednak uciekasz Na swój byt niepotrzebnie narzekasz Na widok niewinnego człowieka się wściekasz W niechybnej pozostawiasz go nadziei, że zobaczy cię pośród leśnych kniei Wiadomo jednak, że tak się nie stanie Albowiem nie w naturze porwanego do oprawcy swego wracanie

Napisz do autora « poprzedni ( 19 / 29) następny » waderasik dodany: 2012-09-29, 20:15:38 typ: życie wyświetleń (290) głosuj (1)