Aokigahara na rozstaju

Aokigahara na rozstaju Z liną przewieszoną na ramieniu idę po schodkach do góry pnę się. Czuję ukłucie na ręce pieką, choć już nie krwawią. Z sercem na dłoni biegnę gdzie? Do Ciebie. Zanim to się stanie oddam Ci część siebie. Zachowasz mnie na pamiątkę. Już czas mnie goni widzę, jak wyłania się zza góry. Biegnę szybciej. Oddycham wolniej. Nie zdążę. Rozwijam skrzydła choć są połamane, lecę przedzierając powietrze śmiercią przesiąknięte I dotarłam na szczyt stałeś tam. Poczułam ból rozrywający na strzępy. Rzuciłam serce w Twe rozłożone dłonie nie wiem nawet, czy je uchwyciłeś. Ze szczytu upadłam światu do stóp i zawiesiłam sznur na drzewie usiadłam, ale... widzę, jak na mnie patrzy pospiesza mnie wzrokiem czas, czas rzucił we mnie zegarem nie jeszcze pomyślę

Napisz do autora « poprzedni ( 10 / 21) następny » aokigahara dodany: 2014-02-10, 17:36:46 typ: życie wyświetleń (397) głosuj (1)

TESSA	2015.08.06; 15:03:47
tak, rozstaje bywają niebezpieczne...

aokigahara	2014.02.10; 20:30:05
Czy ja wiem... Oglądam wiele dokumentów na ten temat i są tacy, którzy wieszają sznurki, ale siebie powiesić zapominają..