Antymodlitwa na przedwiośniu

Antymodlitwa na przedwiośniu I mgła nad parkiem i ospali ludzie i smętny romans co topi mnie w nudzie Czerwona kołdra i szare podwórze: wszystko mnie wkurza. Chwila, minuta, godzina, dzień cały pragnienia wielkie, potencjał za mały ciasne skarpety, koszula za duża: wszystko mnie wkurza. Pędzące auta i auta stojące nadzieja nikła jak wiosenne słońca zmęczone ciało choć w głowie wciąż burza: wszystko mnie wkurza. Brudne naczynia, babcine platery, bezdomna kotka, jej kociaki cztery pająki śpiące w poszarzałych krużach: Wszystko mnie wkurza. O wielki Panie wszechwładco stworzenia zazdrosny królu, co kryjesz się w cieniach Chociaż do Ciebie należy ma dusza: Ty też mnie wkurzasz.

Napisz do autora « poprzedni ( 5 / 26) następny » tecklis dodany: 2015-05-01, 05:40:14 typ: wiara wyświetleń (564) głosuj (6)

TESSA	2015.05.01; 19:34:49
to jest wiersz dla mnie!...idealne / b. delikatne / przedstawienie uczuć, które czasem miotają człowiekiem jak kartaczem...hej!

DeMol	2015.05.01; 18:47:51
Wkurza mnie przede wszystkim ten odwieczny sposób zachowania niektórych na portalu osób :)

roman	2015.05.01; 16:40:21
każdy czasem tak ma +

wigor	2015.05.01; 08:16:38
Ciekawy wiersz, ale nad agresją trzeba panować ;-) PLUS z pozdrowieniami ;-) http://www.agresja_jaka_dlaczego.republika.pl/agresjaZ.jpg

tomekwasilewski	2015.05.01; 07:26:54
No właśnie On nas czasami wkurza, tak jak Chrystus wkurzał żydów Obnażając ich prawdziwe ja. Dlatego zrobili to co zrobili. A tak naprawdę to wkurza nas nasze sumienie. Ciekawy temat poruszony w twoim wierszu Pozdrawiam:-) +